Over oudste, middelste en jongste kinderen

Mijn jongste kind groeit het snelste. Ik wil elk moment dat hij nog klein is zo lang mogelijk vasthouden. Hij wil zo snel mogelijk groot zijn zoals zijn oudere broers. Als wij hem willen dragen, wil hij zelf stappen (meestal de foute richting uit). Als wij hem willen helpen met zijn eten, wil hij zelfstandig eten (en heel de keuken aansmeren). De trap afstappen, op een speeltuig klimmen, in de buggy kruipen, zijn beker vullen,... Hij is anderhalf jaar oud en wil alles zelf doen alsof hij tweeënhalf jaar oud is. Behalve 's nachts, dan neemt hij nog eens graag de rol van baby op. Dan wil hij gewiegd, getroost en gesust worden. Hij wil dicht tegen mijn borst liggen en zoekt een plekje dicht bij mama om te slapen. Op die momenten is hij nog steeds mijn jongste, mijn kleintje, mijn baby.

Oh wat hou ik veel van mijn jongste kind ❤

Ons middelste kind is ons stilste kind. In tegenstelling tot zijn luidruchtige en zeer aanwezige broers, is hij stil en geruisloos. Soms moet hij wel drie-vier keer mama zeggen voor we hem gehoord hebben. Hij wacht rustig zijn beurt af om aandacht alsof hij niets anders gewend is. Misschien is dat wel iets typisch voor middelste kinderen dat ze meer geduldig zijn en minder nu meteen binnen de tien seconden gehoord willen worden. Het lijkt soms alsof we ons middelste kind het makkelijkste uit het oog verliezen. Gelukkig doet hij er ons regelmatig aan herinneren hoe bijzonder hij is. Middelste kinderen zijn namelijk geweldig (ik ben er zelf ook eentje). Middelste kinderen passen zich snel aan, kunnen goed overweg met oudere en jongere kindjes. Ze willen groot en klein tegelijk zijn. Ze zijn zelfstandiger dan het oudste kind en zachter dan het jongste kind. Ze zijn het gewend de rol van grote broer en van kleine broer op te nemen. Ze zijn veerkrachtig.

Oh wat hou ik veel van mijn middelste zoon ❤

Ik hou oprecht even veel van al mijn kinderen. Maar een eerste kind is toch dat tikkeltje speciaal. Die eerste zwangerschap, de eerste keer mama worden en alle andere eerste keren die er mee gepaard gaan maken het bijzonder. Al is er bij een eerste ook de nodige portie onzekerheid en twijfel, die je bij een tweede of derde kind niet meer hebt. Hij is heel ongeduldig en soms vraag ik me af of dat komt doordat je bij een eerste kind meteen springt bij elke kik en een volgend kind sowieso eens zijn beurt moet afwachten. Andere kenmerken van een oudste kind: kan zich het minst goed zelfstandig bezig houden, vraagt (eist) veel aandacht, maar is ook ontzettend zorgzaam over zijn jongere broers. Hij is overdreven sociaal en ontzettend charmant. Hij heeft ruim 5 jaar geleden onze harten veroverd en doet dit sindsdien bijna elke dag opnieuw.

Wat hou ik van mijn oudste kind ❤

Deze blog verscheen eerder op GezelligeChaos.