'Papa is de baas!' 6 mogelijke dreigementen van een kleuter tijdens het avondritueel
1. Het bevel
‘Mama, raap die knuffelbeer op!’
Mama: ‘Nee.’
‘Mamaaaa! Raap die knuffel op!’
2. Het is hier wel menens!
'Ik ben BOOS!'
‘Ik ben boos!’
(x 4)
(mama reageert niet)
…
3. Oei, ze begrijpt het niet. Ik ga het moeten uitleggen…
‘Ik ben niét blij!’
(mama schiet in de lach)
4. Geen tijd voor grapjes!
‘Niet lachen mama!’
(mamalacht nog harder)
‘Mà-ma! Niet lachen!’
(boze stilte)
5. Ik ga hier niet meer wonen!
‘Ik ga hier niet meer wonen hé mama! … (stilte, denkt na) Ik ga op school gaan wonen!’
(ze krijgt geen antwoord. De ontgoocheling van genegeerd te worden is voelbaar tot in de andere kamer)
Op naar de beginstrofe dan maar.
‘Ma-maaa! (geërgerd, met de klemtoon op de eerste ‘Ma’) Raap. Die. Knuffel. op!’
Ze mompelt een beetje. 'Stomme mama!'
6. Papa is de baas!
‘Jij bent hier de baas niet.’ (mama)
(Zonder verpinken) ‘Jij ook niet! Hoe oud ben jij mama? Papa is ouder dan jij. Papa is de baas!’
Oei, mama is boos... Snif...
Mama wil stiekem lachen, maar wordt het stilaan beu, want ze is steendood kapot. ‘Je bent een beetje stout.’
Ze weent een beetje. ‘Mama, jij mag niet boos zijn op mij…’
‘Maar mama is niet boos op jou. Je mag alleen zo niet spreken tegen mama. Mama is jouw slaafje niet hé.’
Het is stil.
Ze trippelt beduusd naar haar bed. We knuffelen.
‘Mama, ik ga niet meer zo stout zijn, hoor.’ Ik geloof mijn oren niet. Zou ik dat nu wel ècht goed gehoord hebben?
Ze droogt haar traantjes en zegt: ‘Ik ben moe. Slaapwel mama!’
Ik trek de deur toe en voel de opluchting over mij heen dalen.
Oef. One down. One more to go.
