Scheiden in coronatijden
Een jaar geleden kreeg ik te horen dat je verliefd was op iemand anders. Maar toch wilden we er voor vechten. Je koos voor je gezin. Ik ging minder werken en het zou dan wel beter gaan … Je zou terug mee op de eerste plaats komen te staan. Samen met behulp van individuele therapie voor mij (want mijn zelfvertrouwen was ik helemaal kwijt) en relatietherapie voor ons.
En net nu, nu ik meer en meer de balans terugvond. Ik genoot van mijn twee lieve dochtertjes. Ik kon ze van school halen en er vaak voor hen zijn … We zouden elke maand date nights doen, en meer gaan genieten van het leven.
Net nu, nu de jongste sinds februari naar school gaat, en ik tijd voor mezelf had gevonden. Ik zou op woensdagvoormiddag naar de yoga gaan. Jij had je eigen sport in het weekend.
Net nu, beslis jij om toch van ons weg te gaan. In coronatijden. Waarin we moeten zorgen voor elkaar.
Je ziet de goede dingen tussen ons niet meer en wilde niet meer vechten. Het gevoel was er niet meer. Soms begrijp ik het wel. Niemand wil die ruzies en verwijten naar mekaar… Maar hoe moet het dan nu verder? Met ons, en met onze twee meisjes?
Ik ben een echte familiemens en zou alles doen om ons gezinnetje te kunnen behouden. Maar ik weet dat ik je moet loslaten. Alleen moet ik ook mijn kleine kindjes loslaten nu , want we beslisten samen voor co-ouderschap. Ze wisselen nu om de drie dagen van huis (omdat jij terug bij je ouders woont). En wat doet mijn moederhart pijn! Ik kan niet meer elke dag bij ze zijn!
Toch hoop ik dat ze ooit beseffen dat ik dit voor hen doe. Want misschien zien we mekaar niet meer graag, maar kindjes hebben recht op zowel een mama en een papa die hen graag ziet. Ik wilde hen de pijn van een gebroken gezin besparen. Maar spijtig genoeg kan je je kinderen niet behoeden van alle pijn.
Ik hoop dat ik mijn meisjes wel ooit kan leren om te gaan met pijn. Want als er iets is wat ik uit deze periode al geleerd heb, dan is het wel dat je pijn nooit mag verdringen, het mag en moet er zijn!
En ik? Ik ben dankbaar voor mijn twee prachtige, gezonde dochters, dat ik hun mama mag zijn, en dat ze ook nog eens een papa hebben die hen heel graag ziet!
Mijn doel? Opnieuw gelukkig worden en zijn! Want een gelukkige mama = gelukkige kids!
Ondertussen in deze coronatijden? Afspreken met vrienden en familie zit er nu niet in. Thuiskomen in een leeg huis doet ook veel pijn …
Dan maar een goed boek en een glas wijn! Het boek van ‘Ann Van Elsen: Blend’ helpt me wel door deze moeilijke tijd…
Dikke knuffel en zorg voor elkaar!!!
Kim
