Survivalgids voor papa als mama ziek is: 9 tips
Kon alleen maar slapen
Het was avond. Ik had gedaan met werken.
Normaal gezien doe ik dan een vreugdedansje en sta ik mentaal te zingen in de Oostenrijkse bergen als Maria van The Sound of Music, maar deze keer kon ik mijn hoofd nauwelijks rechtop houden. En mijn aperitief was nog niet aangeraakt. Dus daar lag het al niet aan. Rillingen. Hoofdpijn. Keelpijn alsof Godzilla er een bezoekje bracht.
Lap, ik werd ziek. Lap, het was weekend. Driedubbele lap. Ik ben een mama. En mama’s, die worden niet ziek. Die worden verondersteld superkrachten te hebben en te weerstaan aan elk virus. Of in het slechtste geval toch nog ziek te functioneren.
Not this time. Mijn lichaam stemde volledig af op zombie-modus. Ik wou en kon alleen maar slapen. Zelfs dat verliep niet super aangezien er dus een Godzilla in mijn keel gehuisvest zat en mijn neus onderdak bood aan al het snot van de buurt
Ik kon lach niet onderdrukken
Manlief stond er alleen voor. De paniek stond letterlijk in zijn ogen te lezen. Ik hoorde hem zuchten over de meisjes hun garderobe. Ik zag hem de oudste dochter in een broekje proppen van de jongste.
Er werden discussies gevoerd over het tanden poetsen. Er vloeiden traantjes omdat er corn flakes gevraagd waren in plaats van boterhammen. Kleine revoltes werden naar een hoogtepunt gevoerd om uiteindelijk mijn lieflijke wederhelft ’s avonds naast me te horen ploffen met de zin: ‘Hoe doe jij dat toch? Ik ben zoooooo moe!’. Ondanks de koorts, kon ik een lach niet onderdrukken.
Al bij al hebben alle gezinsleden het vrij goed doorstaan. Maar ze waren precies ook heel opgelucht toen ik weer naar het land van de levenden kwam. Wie weet word ik ooit nog eens aangevallen door bacteriën, dus hierbij een kleine survivalgids voor de pater familias.
Mama is ziek: 9 tips voor papa
- Zorg ten allen tijde (en liefst op ongeveer hetzelfde tijdstip) voor voedsel. Op dat vlak lijken je beide dochters op hun moeder. Hebben ze honger, dan zijn ze cranky.
- Wat ze de ene dag lekker vinden is geen garantie voor de andere dag: keep this in mind.
- Ze zullen onderhandelen over koekjes en chips, maar plooi niet. Ze zijn er heel goed in (schattige oogjes, pinken, lieve woordjes,…) en zullen misschien grove middelen inzetten (‘Van mama mogen we chocokoeken als ontbijt’), maar probeer te weerstaan aan de koekjesmonsters.
- Er zal af en toe protest zijn. Probeer het voorbeeld te volgen van Ghandi. … PROBEER.
- Geef ze gerichte activiteiten zoals knutselen, kleuren of samen een spelletje. Happy kids, happy dad. MAAR laat onder geen beding de kleine peuter alleen met stiften. Ze houdt er namelijk van haarzelf als kleurboek te gebruiken (en ik weet het, er staat ‘afwasbaar’ maar geloof me… het is niet zo evident)
- Televisie kan een beetje soelaas bieden als je 15 minuten rust nodig hebt. Maar als ze te lang stil zitten, hebben ze alleen maar meer energie die zal uitbarsten als je ze in bad wil stoppen (lees: je loopt achter twee gillende naakte meisjes aan).
- Ga niet in discussie: trust me, ze houden vol.
- De oudste is een mini-mama. Meestal weet zij hoe alles werkt, waar alles ligt en wie het aanmoet. Neem daar nota van.
- Last but not least: omkoperij is niet pedagogisch maar kan helpen. Ben je ten einde raad, dan geef je een koekje. Ten minste 5 minuten stilte
