Slaap is alles
Slaap is alles
Punt.
Eigenlijk had het daar kunnen stoppen.
Zonder poespas, zonder moppen.
Want hoe je het ook draait of keert,
‘t is een harde les die je lichaam leert.
Op voorhand denk je ‘och’,
een beetje minder slaap is niet zo erg, toch?
Maar wat je je op dat moment niet kunt voorstellen,
is het gevoel van de uren slaaptekort die beginnen op te tellen.
Want het is niet één zwaar nachtje, nee,
laat staan een week of twee.
Je hebt het vaak voor maanden of zelfs jaren aan uw pan.
Daar wordt zelfs de meest getrainde ouder een beetje coocoo van.
In je hoofd wordt het redelijk mistig en vaag.
Je vraagt je vreemde dingen af; “Is ‘t nu gisteren of vandaag?”
Of dan sta ik plots te douchen in mijn ondergoed, begot.
En mijn geheugen is echt helemaal kapot.
Het brood steek ik in de ijskast, de kaas ligt in de oven.
Mannekes, kom ik deze fase ooit nog wel te boven?
Ook mijn wallen hangen ondertussen tot aan mijn tenen,
en het haar tiert welig onder mijn oksels en op mijn benen.
Op het werk is mijn concentratie meer dan zwak.
Ik probeer te focussen, maar … (staart naar een duif op het dak) …
Tijdens een vergadering zegt mijn hoofd enkel piieeeep.
Aargh, wanneer mag ik naar huis? Mommy needs some sleeeeeeppjgkklhkzzzzzzzzzzzzzz
Birgit Clippeleyr
@mamaclubrosé
