Top 7 verschillen tussen een peuter en een kleuter

Wat ze allemaal al kan

1. Ongelofelijk, hoe flink ze zichzelf al kan aankleden. Jihaa! Dat bespaart mij toch heel wat tijd ’s ochtends en ’s avonds. Behalve natuurlijk als ze combinaties aandoet die niet zo briljant zijn. En een beetje jammer dat ze eigenlijk liever zomerkledij aandoet in de winter, en omgekeerd. Maar toch, een groot gemak als je kijkt naar haar kleine zus, die eigenlijk vooral graag tegenstribbelt als ze kledij moet aandoen. Aangezien ze eigenlijk het liefst vooral in haar nakie rondhuppelt. Of anders in een prinsessenkleed.
2. Super, dat ze al zo goed kan vertellen. Ongelofelijk goed. Te goed, soms :-). Ze kan vertellen wat er scheelt, als ze huilt. Of waar ze pijn heeft, als ze koorts heeft. Of wat er die dag op school gebeurd is. Ze kan mij zelfs vertellen hoe het maar haar zus in het peuterklasje gaat. En dat zus gevallen is op de speelplaats. Terwijl zus zelf nog niet echt euhm verstaanbaar is.
3. Dat ze zo goed (alleen) kan spelen. Echt uren aan één stuk. (Behalve als ze daar toch niet zoveel zin in heeft natuurlijk.) Hoe ze kan opgaan in haar fantasiewereld. Tot die wereld overhoop gehaald wordt door een driejarige prinses uit een ander koninkrijk met vijandige bedoelingen.
4. Handig dat ze kan eten, bijna zonder smossen. Met mes en vork. Ze kan het. Daarom doet ze het wel nog niet altijd. Behalve als de pot worst schaft, dan gaat het werkelijk altijd vlotjes binnen. Een ander verhaal aan de andere kant van de tafel, waar haar driejarige zus, een notoire 'slechte eter', meer patatjes op de grond dan in haar mond kegelt.
5. En dat ze alleen naar toilet gaat. We kunnen nu al beginnen met fase twee: de wc proper achterlaten, dus niet met papier en vuil ondergoed in een hoekje :-).
6. Super, dat ze al 'dingen' kan gaan halen. Als ze dorst heeft bijvoorbeeld. Of honger. ('Schat, wat ben jij aan het eten?' 'Niets....' 'Toch geen chocolade???') En dat ze mij echt probeert te helpen door spullen aan te dragen: de haarborstel, de jassen ... (regelmatig, behalve natuurlijk als het niet goed uitkomt). De zus kan dat ook al wel, dingen halen. Maar dat zijn nu net meestal de dingen die ik niet nodig blijk te hebben. Mijn bankkaart bijvoorbeeld. Of de verdwaalde restant van een chocoboterham.
7. Maar wat mij het meest verrast: dat ze al zo goed begrijpt. Echt begrijpt. Dat ze zo lief is, wanneer ik verdrietig ben. Mijn tranen droogt. Knuffels geeft. Dat ze mij verdedigt, als ze denkt dat dat nodig is. Dat ze mij graag ziet, zelfs al ben ik soms eens heel boos. En ongeduldig. En boos.