Vertragen
De intensiteit was heviger dan de vorige keer. Twee weken zat ik gevangen in mijn bubbel. En voor de rest niets. Helemaal niets.
Vastberaden
Maar toen kroop ik er ineens wel beter uit dan de vorige keer. Ook intenser, en vastberaden dat het mij deze keer niet helemaal naar beneden zou halen voor het komende jaar. En dat deed ik.
Na 4 weken ging ik terug werken om in de routine te stappen. Ze hadden mijn takenpakket gehalveerd. Eindelijk. Zonder dat ik het nog eens moest vragen.
Verandering voor de kinderen
Maar ook voor de kinderen maakte ik een drastische verandering. Voor het eerst in 9 schooljaren stuur ik ze op maandag een halfuurtje naar de voorschoolse opvang en een halfuurtje naar de naschoolse opvang.
Het resultaat: vanaf nu heb ik steeds een half uurtje de tijd om van het werk naar school te geraken en vice versa in plaats van een kwartier, wat sowieso hopeloos te weinig was. En hoef ik niet elke keer mijn lunchpauze te laten vallen omdat ik alweer te laat ben of zal zijn.
Dus sinds een paar weken ga ik elke middag koffie drinken of een boekje lezen, windowshoppen of gewoon mensen kijken in de stad. Een half uurtje voor mezelf en geen gehaast meer om op tijd te komen.
En nu 2 maanden later besef ik dat dat helemaal geen drastische verandering is voor hen, dat was het enkel in mijn hoofd. En dat ik dit veel eerder had moeten bedenken.
Step by step. Day by day.
