Vijf dingen waarvan ik zwoer: 'Dat nooit!' ... tot ik mama werd
22/03/2021
Vijf dingen waarvan ik zwoer 'Dat nooit!'
- Mezelf 'mama' noemen: ik hoor het mezelf constant zeggen in mijn 'conversaties' met Polly. 'Wat doet mama nu?', 'Mama zal even je pamper verversen' of 'Mama gaat even naar het toilet, maar is zo terug' - de horror!
- Vertederd worden door alles wat met baby's te maken heeft: ik had geen idéé waarom mijn vriendinnen het steeds uitkirden als ze een baby zagen. Die michelinmannetje-billetjes! Die aandoenlijke eerste tandjes! Die zwitsal-geur! So what? Terwijl ik nu al week word als ik een mama met wandelwagen zie aankomen.
- Nadenken over deeltijds werken: 'Hebben vrouwen daarom de voorbij 60 jaar zo gevochten voor hun rechten? Om zich dan doodleuk opnieuw aan de haard te gaan nestelen?' Het vat mijn denkbeeld samen over de kwestie tot voor 9 maand. Nu lijkt het helemaal zo gek nog niet meer dan maximum 3,5 uur per weekdag met je kind te willen doorbrengen. Misschien zelfs een teken van feministisch verzet tegen de organisatie van onze arbeidsmarkt? (Oeps, alweer reactionair bezig)
- Praten over papjes, tutjes en boertjes: nu hoor ik mezelf bezig over een babycook als was het de Palestijnse kwestie en bespreek ik mijn dochters ochtendkakje als was het de nieuwste roman van Jonathan Franzen.
- Om 6 uur moeten opstaan en daar oprecht naar uitkijken: omdat het anderhalf uur samen met de dochter doorbrengen betekent onszelf lekker te wentelen in onze ochtendroutine: flesje drinken, kattenwasje op het verzorgingskussen, jasje aandoen, maxicosi in.
Gastmama Sarah
