Vraag/Antwoord: Hoe vertel ik mijn dochtertje dat haar ‘papa’ niet haar biologische vader is?
Vraag gastmama
Ik werd onverwachts zwanger van mijn dochter. Mijn partner was al wat ouder en wou bewust geen kinderen. Na lange gesprekken beslisten we dat ik alleen voor het kind zou gaan zorgen aangezien hij bewust geen kinderen wou.
Tijdens mijn zwangerschap leerde ik mijn huidige vriend kennen. Hij besloot om mijn dochter te erkennen als zijn eigen dochter. Ondertussen hebben wij sinds kort nog een kindje bij en is ons gezin compleet.
Nu vragen wij ons af hoe en wanneer wij best beginnen aanbrengen bij onze dochter dat haar papa haar biologische papa niet is. Ik zou dit zo snel mogelijk willen doen zodat zij er later niet plots mee geconfronteerd wordt.
Wat denken jullie?
Alvast heel erg bedankt!
Antwoord van expert Karen Thijs
Beste mama,
Je geeft zelf aan dat je zo snel mogelijk aan je kindje wil vertellen dat haar papa niet haar biologische papa is. Ik denk dat dat een goed idee is.
Jullie dragen als gezin iets wat in de hulpverlening een ‘gezinsgeheim’ wordt genoemd. Wanneer je zo’n geheim wil onthullen, is het belangrijk om rekening te houden met de ‘zwakste’ schakel. Die schakel is de meest kwetsbare persoon in het geheel, in dit geval jullie dochter.
Ik denk dat het goed is om dit aan haar uit te leggen op haar niveau, haar leeftijd ken ik niet. Je zou kunnen vertellen dat de papa die zij kent de papa is die haar graag ziet, die voor haar zorgt, samen met haar speelt. Tegelijkertijd vertel je ook dat kindjes gemaakt worden doordat er een eitje en een zaadje samenkomen. Je kan dan vertellen dat jouw eitje waaruit zij werd geboren samen is gekomen met het zaadje van een andere papa. En dat jullie jongste kindje er gekomen is van jouw eitje en een zaadje van papa. Vind je het moeilijk om dit zelf te doen, dan kan je de hulp inschakelen van een kinderpsycholoog.
Mooi dat jullie hier goed over nadenken en dit zelf aan jullie dochter willen meegeven. Als je dit op jonge leeftijd kan doen, is dit iets wat voor haar ‘gewoon’ bij haar levensverhaal zal horen.
Warme groet,
Karen
