Vraag/antwoord: Wat als je bedrogen bent tijdens je zwangerschap?
Hoe omgaan met deze constante tweestrijd?
'Ik denk de laatste tijd steeds vaker dat mijn leven gemakkelijker was geweest als mijn zoon er niet was geweest. Ik voel me op dit moment niet echt een goede moeder, net omdat ik dat durf te denken over mijn eigen zoon. Het is een constante tweestrijd die ik moet voeren en ik kan op dit moment nog altijd niet zeggen wie aan het winnen is. Ik heb het gevoel dat ik niet alleen de liefde voor mijn zoon aan het verliezen ben, maar ook de liefde voor mezelf. Kunnen jullie me hier raad bij geven?'
Het antwoord van onze experte
Wat jou overkomen is, is heel traumatisch en heeft ontzettend veel tijd nodig om een plaats te krijgen. Je voelt je als vrouw afgewezen en je hebt het gevoel jouw zoontje niet datgene te kunnen bieden waarvan je gedroomd had. Je hebt op korte tijd je beeld van moederschap moeten herprogrammeren. Je ging ervan uit dat je je zoontje samen zou opvoeden met zijn papa binnen één gezin. Dat beeld werd op korte tijd teniet gedaan.
Nu moet je een nieuwe invulling geven aan je moederschap. Dat je je regelmatig de vraag stelt of het niet eenvoudiger was geweest zonder je zoon, bewijst eens te meer dat je het echt goed wil doen. Je wilt het allerbeste voor je zoontje en hebt ontzettend veel twijfels over of je het wel goed doet. Elke moeder, met of zonder partner, heeft deze twijfels en stelt zich weleens de vraag of ze het moederschap wel waard is. Elke moeder staat er weleens bij stil hoe het zou zijn mochten de kinderen er niet geweest zijn. Toch betekent dat niet dat je een slechte moeder bent.
Je hebt naast het prille moederschap ook andere zorgen. Dat op zich is al heel belastend. Voel je daarom niet schuldig over je gedachten. Wat je denkt, voel je aan als een verraad naar je zoon. Toch is het heel normaal dat je erbij stilstaat dat je, mocht hij er niet zijn, het proces van verwerking en rouw gemakkelijker zou doormaken.
Geef daarom jezelf ook de ruimte om te rouwen en een nieuw evenwicht te zoeken. Ga er ook niet van uit dat je de enige persoon bent die moet instaan voor de zorg voor je zoon. Maak regelmatig eens tijd voor jezelf en voor zelfzorg. Geef jezelf de tijd om datgene wat is gebeurd een plaats te geven. Ik verneem dat je veel steun hebt aan je ouders. Ook grootouders kunnen een belangrijke plaats innemen in de zorg voor hun kleinkind. Het geeft jou dan ook eens wat tijd en ruimte om jezelf terug te vinden en terug een richting te vinden waarin je je goed voelt.
Ik hoop van ganser harte dat je terug een evenwicht vindt en voel je vooral niet schuldig als je wat meer tijd neemt voor jezelf. Dit staat immers niet gelijk aan je kind niet of minder graag zien.
