2960fi.jpg

Waarom ik een bewust alleenstaande mama word

4/06/2015

Ken je het? Die beelden die je als prille twintiger in je hoofd hebt van je leven als dertiger? Toffe job. Knappe man. Twee dotjes van kinderen. Maar. Op je 25 is er nog geen man gepasseerd die aan Ryan Gosling kan tippen. 

Ken je het? Die beelden die je als prille twintiger in je hoofd hebt van je leven als dertiger? Toffe job. Knappe man. Twee dotjes van kinderen. Maar. Op je 25 is er nog geen man gepasseerd die aan Ryan Gosling kan tippen. Of was het toen nog Brad Pitt? Dan zeg je al eens stoer: ‘Als ik op m’n dertigste nog alleen ben, dan ga ik naar de spermabank’. 

Mama worden moet gewoon

Want mama worden moet gewoon. Op je 27 babysit je een hele dag helemaal alleen op je babyneefje en verander je die deadline snel even van 30 naar 35. Als je kan kiezen, doe je het liever niet alleen. Je date wat. Je hebt een lief. Maar een papa voor je kindje zit er niet tussen. En dan word je 34 en wil je niet meer wachten op die man. Dan doe je het maar in een andere volgorde. Eerst een kindje en later een man.

Dit is hoe het bij mij is gegaan. Het idee om een bewust alleenstaande mama te worden gaat dus al even mee in mijn hoofd. Vier maanden geleden heb ik beslist dat ik het ook effectief wil worden. Hoe ik het op m’n vijfentwintigste zag (even naar de spermabank gaan) is wel niet hoe het er in de realiteit aan toe gaat. Mijn zoektocht op het internet naar ziekenhuizen en dokters leverde alleen maar chaos op. Ik heb dan maar contact opgenomen met bam-mama’s die vrienden van vrienden zijn. Eén van hun dokters woont in Hove, dicht bij mij in de buurt. Handig. Voorlopig is dat m’n enige criterium en maak ik een afspraak.

De eerste doktersafspraak

De zenuwen die ik had voor die eerste doktersafspraak waren voor niets nodig. De Hollandse en heel directe babydokter stelde me meteen op mijn gemak. Voor haar is er niets vreemd aan de mededeling: ‘Ik wil mama worden. Zonder man. Ik wil dat jij me daarbij helpt.’ Ze deed enkele testen, schreef op welke kleur van haar en ogen de donor moest hebben en gaf me het telefoonnummer van de psycholoog waarmee ik moest gaan praten. Ik mocht pas terugkomen bij haar wanneer de psycholoog me had goedgekeurd. Dat hoort er voor deze dokter wel bij. Oké, iedereen kan kindjes op de wereld zetten, zonder eender welke keuring. Maar daarbij draagt deze dokter geen verantwoordelijkheid. In dit geval wel. Ze wil dan ook zeker zijn dat ze de juiste beslissing maakt door mij te helpen. 

Op naar de psycholoog

De gesprekken met de psycholoog waren, euhm, speciaal. Ik was niet aan mijn vuurdoop toe wat betreft praten met een therapeut. Ik wist dus een beetje wat ik kon verwachten. Maar toch. Het eerste gesprek ging precies alleen over waarom ik geen man had kunnen vinden. Waarom een man nog nooit voor de volle 100 procent voor mij had gekozen. Excuseer dokter-mag-ik-mama-worden, dat kwetst.

Met serieuze tegenzin ging ik naar gesprek 2. Maar wat een ommekeer. Ik mocht zeggen wat voor een mama ik wou zijn. Euhm… Een leuke, coole en hippe mama. Gesprek 3 ging dan nog over belangrijke do’s and don’ts als alleenstaande mama. Zeer leerrijk. Zit allemaal goed opgeslagen in m’n hoofd. Een kleine twee weken later werd mijn dossier besproken met het hele team van de fertiliteitskliniek waar mijn babydokter aan verbonden is. Gevolgd door een telefoontje aan mij. Ze geloven dat ik een goede mama zou zijn. Twee dagen op wolkjes lopen was het gevolg. 

Op naar het echte werk...

Nu kon ik dus aan het echte werk beginnen. Eerst nog wachten op een nieuwe menstruatiecyclus. Dan een afspraak maken bij dokter baby op dag 13 om te kijken of er een eitje klaar zat. Ja hoor. Met behulp van een spuit springt dat eitje 36 tot 42 uur later tevoorschijn. 35 uur later stond ik in een labo in Antwerpen te melden dat ik iets kwam ophalen. Donorzaad piepte ik erachteraan. Even later stapte ik met een koffertje terug buiten. Met de grootste glimlach op m’n snoet, want dit was wel even heel surreëel. Hier liep ik dan met MIJN zaad. In een koffertje. Vergrendeld en al. Mission impossible is er niets tegen. Een uurtje later reed ik geïnsemineerd terug naar huis.

En nu is het dus zover… Of ik krijg mijn regels binnen veertien dagen en we beginnen opnieuw of ben ik zwanger. Ik zit nu op dag 11…

 

Bestsellers

cover ouders komen van mars

Ouders komen van Mars

€ 21.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes