Waarom ik nooit meer de oude zal zijn (en waarom dat eigenlijk niet erg is)

Volgens mij is het eigenlijk niet eens zo erg...

Terug de ‘oude’ zijn... Zullen we dat ooit zijn na een zwangerschap en bevalling? Hoe vlot of hoe moeizaam die ook zijn geweest? Ik denk van niet, en ik vertel je waarom dat volgens mij eigenlijk niet eens zo erg is.

• Je hebt een zwangerschap en bevalling overleefd. Volgens Caitlin Moran (in 'How to be a woman') krijg je daar ‘ballen’ en ‘perspectief’ van. En gelijk heeft ze!
• Je hebt een bron aan onvoorwaardelijke liefde aangeboord, waarvan je het bestaan nog niet afwist. Het is een nieuwe, drijvende kracht in je leven.
• Je grenzen zijn danig verruimd. Doorzettingsvermogen, flexibiliteit, uit je comfortzone gaan, leren relativeren, je prioriteiten kennen… jij hebt geen dure retraitereis, bijscholing, yogagoeroe…. nodig om die zaken te leren ;-)
• Je bent een krak in lichaamstaal lezen en je empathisch vermogen was nog nooit zo groot.
• Je hoort nu bij het clubje van mama’s en ouders, best wel een fijne club ;-)

Waar ik me vroeger kon verliezen in kleine details, de zaken strak wou plannen, kon piekeren over onbenulligheden  … heb ik dat ‘onder dwang van de baby’ mooi afgeleerd. Dat nieuwe mamahoofd en -lijf verdienen gewoon een dikke pluim!