Wachten op een tweede bundeltje geluk...
Deze keer is het echter anders.... ik weet wat ik missen moet, wat zeker niet komt als het niet gelukt is. Lang hebben we getwijfeld of nummer 2 wel moest komen, puur uit angst om de rollercoaster van emoties opnieuw te moeten doorstaan.
Ik zou het willen uitschreeuwen
Nu is de tweede maand weer voorbij. Ik heb het deze week willen uitschreeuwen... Ik voelde me niet fijn in mijn vel, het lukte me gewoon niet om blij te zijn. Hoe graag zou ik het gewoon eens kunnen zeggen tegen mijn omgeving, dat ze me gewoon even met rust moeten laten. Dat het gewoon niet gaat, en wel om deze reden: we proberen voor een kindje, maar het is niet gelukt, weer niet.
Geen nood aan goede raad
En toch.... Ik hou het voor mij, ik leg mijn hart en ziel niet bloot.... Want weet je, iedereen zit vol goede raad. En als er één ding is dat ik weet van de jaren voorheen... Die raad is misschien wel goed bedoeld, maar ik heb er geen nood aan. Ik heb gewoon nood aan een luisterend oor en een knuffel. Meer niet.
Die krijg ik van mijn echtgenoot en de echtgenoot krijgt deze van mij. Dan is alles weer even goed. Volgende maand zien we wel. Wat komt dat komt. Hopelijk snel een tweede bundeltje geluk...
