Wanneer komt het besef bij politici en experts dat de combinatie telewerken en lesgeven een bijna onmogelijke taak is?

Wanneer komt het besef bij politici en experts dat dit een zware, bijna onmogelijke taak is? Zeker met kinderen onder de tien, kinderen met een beperking, kinderen die het moeilijk hebben op school,... .

Oh ja, het werd zo mooi gezegd. “In deze tijden moet er flexibiliteit zijn. Ook werkgevers moeten beseffen dat het soms nu wat minder draait.”

Sorry, maar hier moet ik mee lachen. Er wordt misschien wel wat toegegeven op vlak van het aantal uren dat gepresteerd moet worden (al is dat lang niet zo bij iedereen), maar de omvang van het werk blijft hetzelfde. Met als gevolg dat dossiers zich opstapelen, dat wanneer er een exit komt er een nieuwe epidemie dreigt: die van de burn-out.

Dat de scholen niet open kunnen gaan, dat begrijp ik. Maar er moet toch een ander systeem zijn om dit werkbaar te maken?

Hoe doet Minister Zuhal Demir dit eigenlijk? Of wrijft zij zich in de handen dat de crèche nog open is? En Minister Benjamin Dalle, die heeft toch ook 3 kinderen? Neemt hij ze mee naar het kabinet en maant hij ze ook tijdens verschillende conference calls aan om stil te zijn? En die andere politici?

Echt, ik daag hen uit! En niet voor een dag, maar voor de volgende weken die er nog aankomen. Want eerlijk, ik weet het soms niet meer. Ik ben moe en een goeie moeder en goeie werknemer zijn, lukt mij gewoon niet op deze manier …