Wat als de kinderen het ‘leuker’ vinden bij papa?

Na een extreem lang weekend bij papa moest ik op maandagavond weer even wennen aan het jonge, veeleisende geweld dat het huis inpalmde. Zijzelf schonken maar weinig aandacht aan hun mama. Ze wisten wel nog ergens vaag dat ik voor een beurs naar het buitenland was getrokken, maar hun voornaamste - en enige - vraag luidde natuurlijk: ‘Heb je een cadeautje mee voor ons?’

Papatijd = leuker

Nu weet ik ook wel dat je van je kinderen niet kunt verlangen dat ze vragen hoe het met jou is of hoe je tripje geweest is, maar gezien er hier in huis niemand anders meer rondloopt die die vraag eens aan mij kan stellen, stemt je dat, of je nu wilt of niet, toch een beetje droef…

Het enige wat ze belangrijk genoeg vonden om te vertellen was dat het bij papa weer zo’n lekker eten was geweest (lees: pannenkoeken uit een pakje, microgolflasagne, spaghetti uit bokaal en witbrood) en dat het bij mij NOOIT lekker is – de pasta van die avond en de verse appelmoes, kipschotel en pompoensoep van vorige week hadden ze gelukkig niet meegerekend…

En ook nog dat ze bij papa altijd naar tv mogen kijken en op de tablet mogen spelen.

In werkelijkheid spenderen ze maar één weekend om de veertien dagen bij hun papa, maar toch vertegenwoordigt die korte tijd alles voor hen…