We doen allemaal ons best

Verre van perfect, wel gelukkig

Ik heb twee prachtige dochters. Fien en Hannah. 

Ik ben niet altijd de strengste – ze mogen al eens een zakje chips eten in het midden van de week – maar ik dram wel door op beleefdheid en dankbaarheid. 

Ik werk veel en hard. En ben af en toe de laatste om hen op te halen op school of op een kampje. Maar ik probeer dat dan te compenseren door de twee uren die daarop volgen volledig met hen bezig te zijn. Om samen te spelen. En vooral heel goed naar hen te luisteren (voor zover ze al verstaanbaar zijn). 

En als er iets met mijn kindjes aan de hand is, laat ik alles vallen. Dan kan alles mij gestolen worden.

Ik ben verre van perfect, maar ik zie hen doodgraag. Ze zijn werkelijk mijn alles. 

Veroordeel niet te snel

Als kinderloze 20-plusser kon ik me echt storen aan sommige mama’s in het straatbeeld, en vooral aan hun jengelende kinderen. Neen, no way dat mijn kind ooit de hele supermarkt op stelten zou zetten (is ondertussen al een aantal keer gebeurd). En krijsen voor een snoepje in het tankstation? Dat gebeurt toch alleen bij ouders die hun kinderen véél te laks opvoeden. (Been there, done that.) 

Right.

Mijn moeder herhaalt nu regelmatig het volgende (vooral als kleindochterlief het uithangt): 'Als je een kind hebt dat braaf op een stoel kan blijven zitten, kan je beginnen werken aan tafelmanieren. Maar als je eentje hebt dat op tafel gaat staan, moet je hem eerst op een stoel leren zitten.'

Hoe goed je ook je best doet, het ene kind heeft nu eenmaal meer bijsturing nodig dan het andere. 

Als mama van twee stevige karaktertjes weet ik ondertussen wel beter. Mama’s-Met-bengels hebben (meestal toch) mijn volle sympathie. Ze doen echt hun best en zijn waarschijnlijk net druk bezig met de uitvoering van een staaltje ‘consequent opvoeden’. Respect.

Neen, het is niet makkelijk, een kind opvoeden. Het is eigenlijk verdomd moeilijk. Om consequent te zijn, bijvoorbeeld, als je al een aantal weken elke nacht een of meerdere keren moet opstaan en ze het bloed onder je nagels halen. Of om gezond eten op tafel te toveren als je zelf een griepje onder de leden hebt. Om je kinderen vers gewassen en proper gekleed op school af te zetten, op tijd, als je je net overslapen hebt wegens chronische vermoeidheid. 

En ja, het klopt dat je je schatten sommige dagen het allerliefst ziet in je fotostream op de Ipad als ze boven rustig liggen te slapen. Dat is echt wel normaal. Morgen is een nieuwe dag!