5727fi.jpg

Worden mama’s (to be) vandaag nog gediscrimineerd op de werkvloer?

28/01/2020
Mamabaas
Door Mamabaas

Na een emotioneel loodzware periode was ik helemaal klaar voor een nieuwe start, compleet met nieuwe job. Vol goede moed en boordevol ambitie vlogen de eerste dagen, de eerste weken voorbij ….en WAUW, wat was alles zoals ik mij had voorgesteld! Fantastische collega’s, positieve omgeving, niks dan lovende commentaren….”Yes, het was een goede nieuwe start!”

Nieuwe job en zwanger, wat nu?

Twee maanden later ook schitterend persoonlijk nieuws, EINDELIJK zwanger! Uiteraard maakten we ons onmiddellijk de bedenking “Oei, pas gestart in een nieuwe job”. Maar tegelijk dacht ik dat er nog voldoende maanden waren om mij te bewijzen, om mijn afwezigheid voor te bereiden. In het kader van een langetermijnvisie mocht dit toch geen probleem vormen?!

Tijdens de eerste maanden van mijn zwangerschap had ik last van alle mogelijke kwaaltjes. Mijn talrijke toiletbezoekjes, het continue eten van droge beschuiten (iets anders bleef niet binnen), ’s middags niet meer mee kunnen gaan lunchen wegens te veel geuren,… Onmogelijk om mijn zwangerschap langer geheim te houden. Mijn baas riep mij apart met de vraag “Ben jij zwanger?”
“Jaaaaaaa, ik ben zwanger!!”

Wattttt?

Wat er toen gebeurde, had ik nooit kunnen inbeelden. Een volledige ommezwaai! Geen proficiat, enkel verwijten.  Verwijten dat ik oneerlijk was geweest tijdens mijn sollicitatie. Oneerlijk? Op dat moment was ik niet zwanger. Er was niet gesproken over een kinderwens, anders had ik dit eerlijk gezegd. Kon de reactie nog erger?

Hij had mij niets gevraagd over kinderen omdat ik al zo oud (35 jaar?!) was en hij er van uit ging dat ik geen kinderen wou. En het bleef duren… “Dan ben je drie maanden afwezig” ( euhm ja, ik moet bevallen en mijn kindje een goede start geven). “Waarschijnlijk wil je dan ook nog ouderschapsverlof” (ja, misschien 4/5).”Dan moet je vroeger stoppen om je kindje van de crèche te halen” (ja, créches sluiten meestal rond 18u30, maar er is ook een papa).”Of flexibel zijn wanneer hij/zij ziek is…” “Dan komt je werk niet meer op de eerste plaats.” (?!?!?!)

Ware hel

De dagen en weken nadien werden een ware hel. Van geen “goeiemorgen” tot niks dan commentaar op mijn persoon (opeens was ik asociaal omdat ik ’s middags niet meer ging lunchen met mijn collega’s) en mijn professionele prestaties (niets deed ik nog goed en hij liet het niet na om dit zwart op wit via mail te communiceren – wanneer ik hem dan confronteerde dat het ervoor allemaal wel goed was, dan kreeg ik als weerwoord dat hij mij eerder niet wou demotiveren).

Ik  sloot mij aan bij een vakbond en ging te rade bij de interne vakbondspersoon. Zo kon het niet langer, elke ochtend met een knoop in mijn maag naar het werk vertrekken, mijn hart dat een sprong maakt (en geen positieve) bij het zien van mijn baas,….

Een ontslag was een logisch gevolg. De eerdere, negatieve  communicatie werd al bewijs gebruikt dat mijn ontslag gelinkt was aan mijn slechte prestaties. Als resultaat van de mentale pesterijen ging ik met alles akkoord - ik ging akkoord met afstand van mijn recht als zwangere -  ik wou mij niet emotioneel laten breken, die spanningen konden niet goed zijn voor mijn baby’tje en eerlijk, welke toekomst zou ik daar hebben? Deze periode zo snel mogelijk achter mij laten was mijn nieuwe doel!

Zwanger en solliciteren

Opnieuw ging ik met goede moed solliciteren. Alles verliep prima totdat ik moest vertellen (of het overduidelijk werd) dat ik zwanger was. Opeens werden zelfs tijdelijke opdrachten, die perfect getimed bleken met mijn verwachte bevallingsdatum, langere opdrachten of was ik niet geschikt voor zelfs de simpelste administratieve taken.

Alweer een domper, maar na mijn bevalling zou het zeker lukken! Ik geloofde er echt in, zelfs de crèche was geregeld.

Mama en solliciteren

Opnieuw startte ik vol goede moed, al 6 weken na de geboorte verstuurde ik mijn eerste sollicitatiebrieven. Blijkt dat werkgevers ook een jonge mama niet zien zitten. “Een nieuwe job vereist veel inspanning en investering, gaat dat wel met een jong kindje?” “Je hebt een heel interessant profiel, onze deur staat open…. binnen enkele jaren.”

Kwaadheid, niets dan kwaadheid, omdat het genieten tijdens mijn zwangerschap en bevallingsverlof mij werd ontnomen. Volledig overschaduwd door het continue piekeren, de zoektocht, schaamte om mijn werklozenstatuut, financiële onzekerheid, de angst voor de toekomst!

Dus ja, mag ik nu even een mentale dip hebben?
Mag ik het even niet zien zitten?
Mag ik even zoeken naar de energie om verder te solliciteren?
Mag ik even bekomen van de afgelopen periode?

Bestsellers

cover ouders komen van mars

Ouders komen van Mars

€ 21.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes