Yes! Weekend! Lekker uitslapen… Of niet?

Tijd om op te staan!

• Kwart voor zes: De jongste begint met zijn mantra: ‘M-a, ma-ma, maa-maa, maaaa- maaa.’ Snel even tutje geven en de kleine rakker weer goed leggen. Nee, het is nu nog geen tijd om recht in je bed te staan! Check. Nu weer lekker slapen.
   
• Zes uur: De oudste wordt wakker, want de jongste is niet meer van plan om nog te slapen en heeft zijn volume opgedreven. Twee trappelende voetjes komen onze richting uit. ‘Mama? Mag ik in het grote bed? Echt, nu al? Help! Maar dapper hoor ik mezelf zeggen: 'Oké dan, maar wees stil, want papa slaapt nog’ (wat niet gelogen is! Hoe doet hij dat toch?) Oef! Nu nog even lekker slapen.
   
• Kwart na zes: Mijn oudste schuift en draait en eist de helft van mijn kussen op, tot hij een goed plekje gevonden heeft en zowaar tegen me aanplakt. Stilletjes hoor ik: ‘je bent de liefste mama’ en ‘ik zie je graag'. Ooh, ik smelt weeral. Maar toch laat ik mijn ogen toe en doe ik alsof ik weer slaap. Nog even, nog even …
   
• Half zeven. ‘Mama, ik wil opstaan! Het duurt zo lang! Ik wil op-staan!!’ De oudste begint steeds luider te praten en ook de jongste hoor ik acrobatische toeren uithalen in zijn bed. Hmm…oké dan, jullie winnen. Wakker worden mama.
   
• Half zeven en ik zit al beneden in de zetel. En dan te bedenken dat ik ze in de week vaak wakker moet maken. Maar hé, dat kunnen we aan. Slapen is toch niet eens nuttig… hmpf.

Soms ben ik toch stiekem wat jaloers op die langslaapbaby’s/-kindjes. Of is dat een fabeltje? ;-)