Zwanger worden via eiceldonatie: 5 cruciale vragen

1. Wil ik dit écht? Hoeveel verdriet heb ik écht?

Ja, je wil moeder worden!  Maar strookt dit scenario ook met wat jij zoekt in het moederschap? Wat is dat voor jou: moeder worden / zijn? Waar verlang je precies naar? Wat trekt jou zo aan in het krijgen van een kindje? Wat associeer je daar allemaal mee? In hoeverre wegen het doorgeven van je genen, het verderzetten van de bloedlijn, … door in jouw kinderwens?  Welke andere verlangens zitten er nog onder jouw wens om mama te worden?

Wees eerlijk met jezelf: hoeveel verdriet heb je om het verlies van je eigen genen, je ideaalplaatje zoals je had gedacht dat het zou worden? Dit verlies is een rouwproces: je moet een oorspronkelijk scenario afronden en een plek geven, om de stap te nemen naar een ander scenario. Dat doet pijn en dat is ook heel normaal! Neem dit zeker op, ga het niet uit de weg, zodat jouw toekomstige kindje later niet onbewust nog mee onderhuids verdriet hoeft te dragen.

2. Welke rol zal de donor spelen in ons leven?

Wat voel je bij die donor? Zie je het als een “helper”, een “redder” die je eeuwig dankbaar bent? Of eerder een “concurrent”, waarvan je bang bent dat je kind die ooit zal ‘verkiezen’ boven jou? Of een mix van de twee? Hoe wil je die donor integreren in jullie leven, jullie verhaal?De plek van de donor in jullie leven hangt af van verschillende aspecten. Welk donorprofiel kies je bijvoorbeeld: een anonieme donor, een identificeerbare donor waarvan je kind op een bepaalde leeftijd de identiteit kan achterhalen of een bekende donor? (let wel: het hangt af van land tot land welke donorprofielen wettelijk gezien mogelijk zijn.) En wat ga je je kind vertellen over de donor? Wanneer?

Bedenk wel: welke keuzes je ook maakt in dit verband, de donor is wel degelijk deel van jullie verhaal, jullie systeem (= een geheel van mensen dat onlosmakelijk met elkaar verbonden is en die impact op mekaar hebben) en heeft daar dus ook een plek te krijgen.Ik geloof sterk dat het negeren van het bestaan van de donor een systemisch onevenwicht en onderhuidse onrust geeft.

3. Hoe zal dit zijn binnen ons gezin?

Heb je een partner? Dan gaat je partner mogelijk wél een genetische bijdrage leveren aan jullie kindje. Hoe is dat ‘onevenwicht’ voor jou, nu en in de toekomst?Op welke manieren kunnen jullie wel een evenwichtige bijdrage leveren aan dit kindje?

Zijn er eventueel andere kinderen in het gezin (uit de relatie met je partner of uit een vorige relatie)? Hoe betrek je hen bij dit verhaal? Wat vertel je hen, wanneer? Hoe zal het zijn dat er genetische verschillen zijn?

Misschien ben je single. In dat geval zal er sprake zijn van dubbele donatie/ embryodonatie.Hoe voelt deze complexe constructie voor jou?

4. Wat vertel ik aan mijn omgeving?

 Hoe gaat je sociale omgeving reageren? In hoeverre houd je dat bezig wat zij ervan vinden? Hoe komt dat? Wat vertel je aan wie en wanneer? Welk signaal geef je hiermee aan je kind? Hoe stem je dit af op wat en wanneer je aan je kind vertelt?

Ook dat zijn belangrijke vragen vanuit het belang van je kind.