Zwanger worden: zodra je begint te ‘proberen’, zit het in je hoofd
De eerste 2 maanden lukte dat nog net, al volgde ik wel het advies van een app over de beste periode om seks te hebben voor en na de eisprong. Ja, dat is simpel te berekenen, maar toch biedt het me een beetje houvast om dat zwart op wit te zien staan.
Maar nu... Nu zit ik in de grijze zone tussen eisprong en al-dan-niet maandstonden.
Alles wat ik voel en elk kwaaltje wordt nu dus uitvoerig geanalyseerd én gegoogeld in combinatie met 'prille zwangerschap': misselijkheid, diarree, licht in mijn hoofd, hormonale uitschieters (reacties en diepe emoties waar ik zelf van verschiet), huilbuien, ...
Maar al deze zaken zijn volgens mij ook toe te schrijven aan die verdomde hittegolf, of aan de geblokkeerde rug waar ik last van had, of aan mijn hersenen die een mopje uithalen met mij ... En een early prediction-test durf ik niet doen, want als die negatief zou zijn, zou ik zeggen 'dat het toch nog kan' en dat ik ‘later nog wel eens zal testen’.
Ik voel meerdere keren per dag aan mijn borsten om te voelen of ze al anders voelen of er anders uitzien.
Mijn man moet dus nu al leven met een halfgekke vrouw die constant denkt dat ze zwanger is en die nu al 'onder invloed' lijkt te zijn. Het brengt bij hem ook herinneringen boven van de vorige zwangerschap...
We zijn dus weer vertrokken, en zo'n zwangerschap begint bij mij dus al voor de conceptie …
