Als je later groot bent

Als je groot bent, dan ...

Zal je, hoop ik, begrijpen. 

Waarom je niet altijd jouw zin kan krijgen. 

Waarom mama af en toe haar geduld verliest. En ik je toen wel moést straffen. 

Waarom mama het niet zo geweldig leuk vindt om vroeg op te staan. (Dat is nu niet makkelijk voor jou, ik weet het. Maar binnenkort krijg ik jou waarschijnlijk niet meer uit je nest. Mijn wraak zal zoet zijn :-).)

Zal je de wereld trotseren.

Moedig. Beleefd. Dankbaar. Nieuwsgierig. We gaan voor niets minder.

Hopelijk met veel ups en weinig downs.

En veilig. In zoverre deze wereld het toestaat.

Ben je groot.

Zucht. 

Moet dat echt, opgroeien?

Kan je niet stoppen als je zindelijk bent, kan praten, propertjes kan eten, keigoed luistert maar vooral nog altijd op mijn schoot kruipt voor een dikke knuffel? Als je met grote verwondering en enthousiasme over vanalles en nog wat vragen stelt (Mama, waar wonen wolven? En als jij door een tijger gebeten wordt, doet dat dan pijn? ). En mij onvoorwaardelijk graag ziet?

Nu jouw wereld de mijne is.

Krijg je misschien zelf kindjes.

Maar hoe groot je ook wordt, hoeveel jaartjes verder ook, ook dan, altijd, ben ik er voor jou.

Voor altijd,

Jouw mama