3114fi.jpg

Dat ik een beetje structuurstress heb en dat ik dat best oké vind

19/02/2024

De kruiden staan in onze keuken boven ons gasvuur, alfabetisch geordend. Onze lakens liggen in de dressing, gerangschikt per seizoen en met een sticker op de legger die duidelijk aangeeft wat er te vinden is. In mijn naaiatelier liggen de katoenen en tricot stofjes mooi gescheiden. En in de keuken hangt een kalender met tekeningen die de kinderen duidelijk maakt welke dingen die dag zullen gebeuren. Dus ja, je zou kunnen zeggen dat wij structuur belangrijk vinden :-).

Woensdag en zaterdag: choco

Voor we kinderen hadden, wisten we al dat we onze koters ook met de nodige structuur en regelmaat zouden grootbrengen. Oververmoeide kinderen op een terras of in een winkel, kinderen voor wie frieten meer de standaard zijn dan boterhammetjes: ons zou het niet overkomen.

Onze kinderen kwamen en ook de structuur werd opgebouwd. Voor we met Miel het ziekenhuis verlieten, wisten we rond welk uur hij zou eten en wat dus het ideale moment zou zijn om te vertrekken met de auto.

‘Mama, krijg ik vandaag choco op mijn boterham?’ Daarop volgt steevast volgt het antwoord: ‘Alleen op woensdag en zaterdag’ (waar de kinderen zich wonder boven wonder ook gewoon bij neerleggen als het bijvoorbeeld dinsdag is). Nodig ons gerust uit op een feestje, maar verwacht niet dat we onze kinderen meebrengen als het start na hun bedtijd. 

Niet altijd begrepen door de buitenwereld

Ja, we voelen ons goed bij die regeltjes en we merken dat onze jongens er ook wel bij varen. Ze doen het goed qua ontwikkeling en we hebben eigenlijk zelden echt onhandelbare kinderen door vermoeidheid of superhoge suikerspiegels. Uiteraard hebben ze ook hun kuren, het blijven kinderen ;-).

Maar, ook al is het  door die structuur duidelijk wat er te gebeuren staat voor ons gezin, het wordt niet altijd begrepen door de buitenwereld. Als wij om halfzeven beginnen in te pakken op een feestje, krijgen we altijd wel van iemand de vraag ‘Nu al naar huis’. Als we vragen om tegen halfzes te kunnen eten als we in groep op restaurant gaan, volgt de vraag ‘Eten jullie zó vroeg?’. En toen ik vorige zondag op een babyborrel mijn jongste een snoepje afnam dat hij zomaar van een bord had gegrist (ik vond een volledig stuk taart als vieruurtje genoeg voor een kereltje van anderhalf), kreeg ik van een grootvader van een ander kind prompt te horen ‘Laat het menneke toch’.

That’s the way it’s going to be

Structuurstress, dus. Het constante dilemma tussen het beste willen voor je kinderen en ook wel eens achterover leunen op een barbecue zonder je druk te maken over de hoeveelheid groenten die ze binnenkrijgen. Het lijkt me soms idyllisch om gezellig aan de toog te babbelen met vrienden en niet te gaan kijken of ze zich gedragen op het springkasteel en hen te melden dat we over tien minuutjes (als eerste …) naar huis gaan.

Maar ook al vinden andere kinderen ons strenge ouders, ook al zien andere ouders ons als controlefreaks, ik denk dat we het toch nog een tijdje zullen volhouden, zeker met de nieuwe baby. Want het zou ons nog meer stress geven om alles op zijn beloop te laten en te zien waar we uitkomen.

Wel jammer dat het weekend alweer voorbij is. Er staat een nieuwe pot choco in de kast en woensdag lijkt nog zo veraf …

Bestsellers

cover ouders komen van mars

Ouders komen van Mars

€ 21.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes