jongetje speelt buiten

Een vakantiekampje voor mijn zoontje met ASS

20/06/2024

Wat keek iedereen uit naar de vakantie. Zowel de kindjes als de ouders: kampjes, uitstapjes enz. Bij mij sloeg er echter weer blinde paniek toe. Hoe zou mijn oudste kindje met ASS hierop reageren? De eerste week moesten wij werken, waardoor hij ofwel naar de opvang moest ofwel een kampje moest volgen samen met zijn vriendjes. Uiteraard wilde hij samen met zijn vriendjes mee op boerderijkamp. 

Ik panikeerde echter. Het wegvallen van de schoolse routine, de ontlading van de proefwerken, een weekendje weg in het vooruitzicht, zijn broertjes die ook door het dolle heen zijn, andere prikkels ... Mijn vriendinnen wisten we me echter te kalmeren en duidelijk te maken dat alles wel los zou lopen. Ik moet immers niet altijd van het slechtste uitgaan. 

Op maandagmorgen, de eerste dag van het kamp, kwam hij naar beneden, zijn gezicht volledig opengekrabd door zichzelf. Mijn man en ik keken naar elkaar en wisten al hoe laat het was. Ik stelde hem voor om thuis te blijven maar daar wilde hij niet van weten. Hij wilde mee met zijn vriendjes! Telkens als ik vroeg om thuis te blijven, werd hij kwader en kwader. 

We besloten hem toch te laten gaan, maar gaven het kamp zeer goed mee dat als er iets was, ze ons alleen maar seintje moesten geven en wij hem onmiddellijk zouden komen ophalen. 

De hele dag maakten mijn man en ik ons zorgen, maar we horen niets van het kampje. Inmiddels gingen we uit van “Geen nieuws is goed nieuws”… Oef! Hopelijk had hij een leuke dag!

’s Avonds was ik met mijn vriendin aan het praten terwijl  ik sms’jes van mijn man kreeg. 

“In de file.”

“Niet goed met hem.” 

“Hij kwam naar mij gelopen om te zeggen dat het niet goed was, brooddoos werd afgepakt door kindjes waarbij hij gekrabd heeft, schop werd afgepakt waarop hij geslagen heeft.” 

“Kampje is afgelopen.” 

“Ik heb er nu zo’n medelijden mee, hij zit daar nu zo stil op zijn stoel.” 

Op dat ogenblik zonk ik door de grond en brak mijn hart. Het enige wat ik kon  denken … IK WIST HET!! Ik voelde het aankomen! Waarom heb ik hem toch laten gaan?! 

We zijn nu een dag verder en het huilen staat mij nader dan het lachen. Hij wil alles doen zoals andere kinderen, maar botst zoveel tegen die muur. Zodra hij voelt dat hij anders wordt behandeld wordt hij superkoppig en mag je elke medewerking vergeten. 

Hijzelf is nu diep ongelukkig dat hij moet thuis blijven. Die blik in zijn ogen zegt alles … Hij voelt zich zo alleen, zeker nu zijn vriendjes samen kunnen spelen en hij niet. En ik kan enkel maar denken dat het mijn eigen stomme schuld is. Ik wist het gewoon op voorhand. Ik kon dit vermijden.  

Ik weet even niet meer hoe we hem het beste aanpakken. Moet ik hem alles zelf laten ontdekken zoals hij zelf wil of moet ik hem meer proberen te beschermen van die “boze” buitenwereld?

 

Benedicte 
 

Bestsellers

ongefilterd moederschap lorentia veppi

Ongefilterd moederschap

€ 19.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes