Ik wil niet liegen tegen mijn kinderen, dus ben ik eerlijk over Sinterklaas

Waarom ik die keuze gemaakt heb? Heel simpel: ik hecht héél veel waarde aan het vertrouwen tussen mijn kinderen en mezelf. Mijn kinderen weten dat ze me alles kunnen vragen, hoe klein of hoe groot die vraag ook is, en dat ze altijd een eerlijk antwoord krijgen. 

Toen mijn oudste kind voor het eerste over Sinterklaas hoorde, besloot ik om open kaart te spelen. Ik vertelde dat Sinterklaas en alles daarrond een prachtig verhaal is, een traditie om samen van te genieten. Ik legde uit dat dit feest ontstaan is om een man te herdenken die vele jaren geleden veel goeds heeft gedaan en dat we dat vieren door de kinderen te verrassen met speelgoed en lekkers. Maar ik voegde daar ook aan toe dat die cadeautjes en verrassingen van ons komen. 

Ik vond het belangrijk om de verwondering en het plezier te scheiden van een verzonnen figuur. Ik wil dat mijn kinderen kunnen genieten van die magische sfeer die rond Sinterklaas hangt, zonder dat ze later het gevoel krijgen dat het allemaal “nep” was. Bovendien vond ik het een heel naar idee om jarenlang te “liegen” tegen mijn kinderen, door hen jaar na jaar iets te vertellen wat uiteindelijk niet waar blijkt. Dat gaf mij het gevoel dat ik hun vertrouwen zou beschadigen. 

Ik vertel het verhaal van Sinterklaas dus zoals een sprookje. Dat doe ik met warmte, maar ook in alle eerlijkheid. En op mijn manier probeer ik de magie in stand te houden. Mijn kinderen weten dan wel dat wij voor de cadeautjes zorgen, maar we vieren Sinterklaas net zoals andere gezinnen. De kinderen zetten hun schoentje, we zingen liedjes en smullen van chocolade en letterkoekjes. Hun oogjes blinken evenzeer als ze op 6 december enthousiast naar beneden racen. Het enige verschil is dat ze begrijpen dat het puur om een traditie gaat die we samen beleven. 

Ik ben me er overigens van bewust dat dit een zeer persoonlijke keuze is. En ik wil de Sinterklaaspret in andere gezinnen niet drukken. Dus vertel ik aan mijn kinderen dat andere kinderen misschien wél geloven in Sinterklaas, en dat het belangrijk is om dat te respecteren. ‘Niet iedereen doet het zoals wij, en dat is prima.’  Mijn kinderen leren op die manier respect te hebben voor verschillende opvattingen en tradities. 

Of ik mijn kinderen dan een magische ervaring ontneem? Neen hoor! Mijn kinderen vinden deze periode oprecht leuk – zonder de teleurstelling die vaak volgt als Sinterklaas op latere leeftijd wordt “ontmaskerd”. Ze stellen kritische vragen, vinden de magie van het verhaal fijn en weten dat ze altijd bij mij terecht kunnen als ze vragen hebben. 

Voor alle duidelijkheid: ik oordeel niet over hoe andere ouders het doen. You do you. Dit is simpelweg hoe het voor ons het beste aanvoelt en wat past bij onze waarden. En voor andere ouders die twijfelen om het zo aan te pakken: wees gerust, eerlijk zijn neemt de magie niet weg. Het is en blijft een heerlijk kinderfeest!