3294fi.jpg

Oei, mama heeft een groeispurtje

15/12/2022

Ik pleit voor de invoering van mama-groeispurtjes. Niet alleen mijn dochter heeft last van groeispurtjes, ik ook!

De baby-groeispurtjes

Kennen jullie het boek ‘Oei, ik groei’? Over hoe elke baby op vaste momenten last heeft van ‘groeispurtjes’. Dat zijn dan dagen/weken wanneer ze lastig kunnen zijn (huilen, aanhankelijk gedrag …) omdat ze juist aan het ‘groeien’ zijn. Letterlijk maar vooral ook figuurlijk: ze krijgen meer vaardigheden (motorisch/mentaal).

Ik weet nog hoe ik tijdens de babyperiode van mijn oudste dat boek verschillende keren ter hand genomen heb. Meestal op momenten dat ik er echt wel eventjes doorzat. Dat dochterlief maar bleef huilen. Of letterlijk aan mij bleef plakken, waardoor ik amper alleen een douche kon nemen. En als mijn mama dan vroeg: ‘Hoe gaat het daar?’ Dan antwoordde ik steevast, naar analogie met het boek: ‘Het is een beetje moeilijk, maar 't zal een ‘groeispurtje’ zijn.’ Waarop mijn mama antwoordde: ‘Uhm, is dat niet wat kort na dat vorige groeispurtje, vorige week?’

Wel, ik vind dat een mooie theorie, die groeispurtjes. Maar ik vind eigenlijk dat er zoiets dergelijks ook voor de mama moet worden ingevoerd. Want ik heb ook op gezette momenten last gehad van een groeispurtje. Een figuurlijke groei weliswaar. (Letterlijk, I wish … :-)) En dan vooral die eerste zes maanden …

Groeispurt 1: De geboorte van mijn kindje

De symptomen:

  • Je bent blij en tegelijk heel erg bang. Dit is dan ook een groeispurt om u tegen te zeggen. Plotseling ben je, van de ene dag op de andere, een mama. Ik bijvoorbeeld had geen enkel idee wat dat zou inhouden, mama worden. En het was wel even bevreemdend. Plotseling zijn je handen nooit meer écht leeg. Stop je nooit met nadenken, je zorgen maken. Er zijn zoveel nieuwe dingen die je moet leren: pampers verversen, koorts meten, kleertjes aandoen, troosten ...

Wat je kan, na je groeispurtje?

  • Je wordt op een manier heel snel volwassen. Je leert relativeren (neen, het is echt niet het einde van de wereld dat mijn nagels niet perfect gelakt zijn). Je brengt multitasken naar een hoger niveau (strijken, telefoneren en televisie kijken bijvoorbeeld kan je echt wel tegelijkertijd).
  • Maar vooral: je leert de echte, diepe betekenis van ‘graag zien’ kennen. Want dat doe je. Van de ene dag op de andere.

Groeispurt 2: mijn baby is 6 weken. En ik? Ik ben moe, heel moe.

De symptomen:

  • Je bent dus vooral moe.
  • En kribbig. Je kan niet meer relativeren. Je vraagt je af waar je leven naartoe is. En of het ooit nog terugkomt. Wanneer je nog eens wat tijd krijgt voor jezelf, alleen jij.

Wat je kan, na je groeispurtje?

  • Op je strepen staan. Want die me-time? Die heb jij gewoon verdiend. En nodig! Meestal helpt het al een heel eind als je tijd inplant, elke dag, om eens een rustige douche te nemen. Even over en weer naar de winkel te kunnen, alleen.
  • En genieten. Want je ziet dat knolletje supergraag. En als je dan eventjes op adem bent kunnen komen, dan besef je weer ten volle wat voor prachtig dotje daar in je armen ligt.

Groeispurt 3: mijn baby is 12 à 15 weken. Ik ga terug werken.

De symptomen:

  • Het echte leven begint weer. Je wordt uit je cocon gerukt. Allerlei gevoelens steken nu de kop op. Schuldgevoelens, huilerigheid. Omdat je je kleintje blootstelt aan de boze buitenwereld. Omdat je er niet altijd en overal bij bent. De eerste fruitpap misschien mist, de eerste keer rollen … Omdat je ergens toch misschien een klein beetje blij bent dat je weer onder volwassenen bent.

Wat je kan, na je groeispurtje?

  • Opnieuw genieten, van de momenten die je wel samen hebt. En van de momenten dat je aan het werk bent. Genieten van de ‘mix’.

Groeispurt 4: mijn baby is 20 à 24 weken. De vermoeidheid weegt door.

De symptomen:

  • Voornamelijk oververmoeidheid. Geprikkeldheid. Tactloosheid. Huilerigheid. Want werken én mama zijn, dat is blijkbaar topsport.
  • Een beetje angst, paniek misschien ook. Ik kan dit niet! Hoe doen andere mensen dat toch?

Wat je kan, na je groeispurtje?

  • Delegeren (Ja, lieve man, wil jij alsjeblieft de boodschappen doen vandaag?)
  • Op tijd in bed kruipen. Want dat heb je echt wel nodig, die uurtjes slaap.
  • Overleven. Want dat moet nu eventjes. Het zijn niet de gemakkelijkste weken en maanden. Maar die nachtjes zullen beter worden. En je zal je routine wel onder de knie krijgen. Het komt gewoonweg goed. Uiteindelijk :-)