Over labels, hokjes en Anders zijn
Zo ging dat een jaar door. Waar je hem zette, zat hij een uur later nog. Hij keek rond en was tevreden. Kruipen interesseerde hem niet, speelgoed nog veel minder. Zolang hij tussen de mensen zat en gebabbel hoorde, gaf hij geen kik. Van zodra het gesprek echter stilviel, begon hij zelf te brabbelen. Hij wilde meepraten, luid en met een grote glimlach, genietend van de aandacht die hij kreeg. Overal waar we kwamen, zagen we vertedering en bewondering. We kregen complimentjes over onze lachende en rustige baby, alsof dat onze verdienste was …
Vijf jaar later krijgen we niet zoveel complimentjes meer. Veel vragen, gefrons en afkeurende blikken, dat wel. Terwijl wij apetrots zijn op zijn talenten, lijkt de maatschappij te beslissen dat er een labeltje op hem moet worden geplakt. Hij speelt het liefst alleen en vergeet iedere morgen hoe hij zich moet aankleden? Dat moet wel autisme zijn. Hij babbelt onophoudelijk en doet een uur over huiswerk van tien minuten? ADHD! Hij verdraagt geen jeansbroeken en zegt iedere avond dat hij ons mist als hij slaapt? Hooggevoelig! Hij kan alle tafels op zijn zesde en vertelt iedere aflevering van Karrewiet een week later perfect na? Hoogbegaafd!
Het ergste is dat labelen besmettelijk is. We zijn boos op onszelf omdat we ons laten meeslepen in de drang naar een label, hopende dat het hem gelukkiger zal maken. Of dat samen met het label een kant-en-klare handleiding in de brievenbus valt. Wat we vooral willen, is hem zichzelf laten zijn, maar daarvoor is weinig begrip. Mensen vragen om labels, want labels bakenen af. Ze zorgen voor erkenning, maar vooral voor veel afvlakking. Onze zoon is Anders. Als er dan toch per se een label moet zijn, dan kiezen we dat.
Anders is geen hokje, maar een compliment. Het legt de nadruk op zijn buitengewone creativiteit, zijn uitzonderlijk grote liefde voor dieren en zijn fascinerende manier van denken. Anders is het begin van een meeslepend verhaal over verrassingen, avonturen en ontdekkingen. En net zoals alle grootse verhalen uit de geschiedenis, zal ook De geschiedenis van Anders tegenslagen en slechteriken kennen. Helaas zijn er weinig verhalen waar de moeder te paard de draak komt verslaan. Ik kan er dus alleen maar voor zorgen dat zijn harnas stevig genoeg is.
