“Snapchat is echt een vuilbak”: Tom Termote waarschuwt ouders… “Ze krijgen d**pics binnen”

“Ouders zijn 0,0 op de hoogte” (en dat is volgens hem de grootste valkuil)

Termote noemt het dé uitdaging van digitaal opvoeden: er ontstaat een wereld waar je als ouder nauwelijks nog in zit.
“Er ontstaat een compleet parallelle wereld… Ouders zijn 0,0 op de hoogte van wat hun kinderen zien.” 
En zelfs als ouders het wél ergens opvangen, gaan we volgens hem vaak te weinig op onderzoek uit naar wat iets nu precies betekent. 

Waarom kinderen zwijgen (zelfs als ze geschrokken zijn)

Wat misschien het meest blijft hangen: hij gelooft dat veel kinderen al dingen gezien hebben die ze niet kunnen plaatsen… en dat ze het net daarom verstoppen.
“Beseffen: uw kind op Snapchat… de kans is groot dat uw kind al beelden gezien heeft waarvan uw kind zeer zwaar geschrokken is. Maar ze zeggen het niet tegen u omdat ze bang zijn dat je Snapchat zal afnemen.” 
Dat is het wrange: kinderen zwijgen niet omdat ze je niet vertrouwen, maar omdat ze bang zijn iets te verliezen.

“Onder de twaalf… not done”

Termote is opvallend duidelijk over interactieve schermen (swipen, scrollen, doorklikken) zonder begeleiding:
“Onder de twaalf jaar laat je uw kind best niet op een interactief scherm… Onder de twaalf jaar vind ik dat… not done.” 
Zijn alternatief klinkt simpel, maar vraagt discipline: kijken op een scherm in de woonkamer, zodat je kan meekijken, duiden en gesprekken kan starten. 

“Maar iedereen heeft het…"? Je hebt geen 100% nodig.

Groepsdruk is vaak dé reden waarom ouders toch toegeven. Termote gebruikt de klassieke “als iedereen springt…”-vergelijking en vindt dat we die ouderreflex te snel zijn kwijtgeraakt. 
Zijn opvallend praktische tip:
“Je hebt 25% van de ouders nodig om tot de mentaliteitswijziging te komen.” 
En hij gaat nog een stap verder: als je als klasgroep afspreekt “wij wachten”, dan wordt “nee” ineens veel minder eenzaam. 

“School staat machteloos”: waarom Snapchat cyberpesten extra lastig maakt

Termote legt uit waarom scholen het zo moeilijk kunnen “oplossen”:
“Het probleem is cyberpesten via Snapchat. De content verdwijnt, dus het wordt ook niet tastbaar voor school… heel wat lagere scholen smeken nu bijna aan ouders om geen Snapchat meer te geven.” 
Als het bewijs verdwijnt, blijft er vaak vooral chaos en machteloosheid over.

Wat je vandaag al kan doen (zonder digitale politieagent te worden)

Termote’s lijn is eigenlijk: minder “controleren” en meer “kader maken”.
•    Verplaats schermgebruik naar de woonkamer (samen kijken = sneller kunnen duiden). 
•    Maak je kind “veilig” om te vertellen: begin met “jullie gaan niet gestraft worden”. 
•    Straf je kind niet voor wat het te zien krijgt — het algoritme kiest mee, zegt hij. 
•    Praat met andere ouders: mik op die 25% en maak afspraken per klas. 

In Ouders komen samen van Mars vertellen Elke Vanhouche en Jeff Van Calster hoe je als koppel overeind blijft in de storm van het jonge ouderschap. Ze gingen in gesprek met experts én met ouders die eerlijk delen wat moeilijk gaat, maar ook wat helpt.
Dit boek is er voor wie zich afvraagt: Hoe blijven we niet alleen ouders, maar ook écht partners in verbinding? Het geeft herkenning, troost en praktische handvatten om de verbinding terug te vinden - zodat je niet alleen goede ouders wordt, maar ook partners blijft.