Waarom het soms beter is om te luisteren naar je zesjarige op een chaotische carnavalsochtend

9/02/2023

Door Mamabaas

6.20 uur: De wekker gaat. Voor het eerst in weken is mijn zoon er blijkbaar niet om 5 uur. Dat wordt haasten om op tijd op mijn werk te geraken, bedenk ik mij terwijl ik naar de kinderen hun kamer wandel om ze uit bed te zetten.

6.30 uur: Appelsienen persen, want mijn dochter wil ’s morgens versgeperst appelsien drinken. De oudste begint zich aan te kleden, de jongste drinkt zijn melk.

6.45 uur: Ik begin te zagen dat ze voort moet doen, terwijl ik de jongste aankleed.

6 u 45 tot 7 uur: Ik blijf herhalen en zagen.

7 uur: Carnavalkostuum aan, want vandaag vieren ze carnaval op school. Schoenen en jas aan. Handjes en snoetjes proper maken … en we zijn de deur uit, op weg naar de auto. Mijn dochter probeert me tegen te houden met ‘Mama … Waarom …’ Ik antwoord kort: ‘Nu niet, mama wil niet te laat komen op haar werk.’

7 tot 7.15 uur: Ik zaag tegen mijn zoontje dat hij moet voortstappen naar de auto. De koeien staan er vanavond ook nog en dan nemen we de tijd om hen te aaien.

7.15 uur: We rijden de parking af. ‘Mama, Je hebt …’ ‘Nu niet!’

7.20 uur: Dochter afgezet aan de voorbewaking. ‘Mama …!!!!’ ‘NU NIET!’

7.30 uur: Zoontje afgezet bij de onthaalmoeder.

7.30 – 7.50 uur: Oef, eindelijk op weg naar mijn werk! Ik ga er nog op tijd geraken.

7.55 uur: Mijn haar nog vlug kammen in de auto en met een nat doekje door mijn gezicht. Ik bedenk me dat het toch wel ver gekomen is dat ik mijn eigen ‘toilet’ in de auto moet doen, voor de deur van mijn werk.

8 uur: Ik stap trots op tijd binnen … in mijn Onesie-pyjama! Aan de collega’s zeg ik vlug: ‘Hebben jullie die interne nota niet gekregen over carnaval op het werk?’ en bij mezelf denk ik ‘Had ik maar naar mijn 6-jarige dochter geluisterd!’

Sara