Ik ben nooit een ochtendmens geweest. En mijn kindjes hebben daar weinig aan veranderd. Let op, ze proberen wel hoor! Door mij lekker vroeg uit mijn bed te jagen. Maar zelfs al ben ik ‘uit’ mijn bed, dan nog ben ik niet echt wakker. En mijn girls? Die hebben, vrees ik, een aardje naar hun moeder.
Waarom wij te laat vertrekken, op school geraken, op het werk toestuiken
Ik heb mij overslapen, punt, andere lijn. Omdat ik te laat in mijn bed gekropen ben. Omdat ik nogal wat moest doen voor het slapen gaan. Je weet wel: opruimen, strijken, werken …
Omdat ik het lumineuze idee had om de meisjes nog in bad te steken, voor schooltijd. Briljant plan. Not! In bad gaan lukt prima, maar eruit komen?
Het was zo gezellig met de meisjes onder het dekentje in de zetel, dat ik de tijd volledig uit het oog ben verloren. Wij zijn gewoon geen ochtendmensjes. Relax max. Oei, is het al zo laat?!!! Schoenen aan! Jas aan! Doordoen! Moet mama alles vijf keer herhalen? Nu! (Mama geeft toe, het is niet eerlijk!)
Omdat er eentje, net voor we zouden gaan vertrekken, ‘per ongeluk’ pipi doet in de broek. Met als gevolg: schoenen uit, kleren uit, nieuwe kleertjes uitzoeken en aandoen ...
Omdat ik plots besef dat oma en opa de kindjes thuis komen afzetten na school. En ons huis er een beetje uitziet als een vuilnisbelt. Niet toegankelijk voor onbevoegden. Waardoor ik in recordtijd alles op orde leg. Maar daardoor toch die essentiële minuten te kort kom om de meisjes op tijd in de auto te krijgen.
Omdat er eentje, net voor we zouden gaan vertrekken, in een soort mini-puberteit belandt en weigert op welke manier dan ook mee te werken. Een kind al krijsend schoenen aandoen, jas aantrekken, sjaal ombinden? Dat is zo ongeveer het wereldkampioenschap worstelen voor -15 kilo.
Omdat we iets vergeten zijn thuis, en dus terug moeten keren. Een greep uit het aanbod: ik ben mijn gsm vergeten bij de lader, ik ben de boekentassen vergeten, mijn tas is wel mee maar de laptop zit er nog niet in …
Wij zijn af en toe eens een piepklein beetje te laat. Nooit veel hoor. Het zit 'm in de minuutjes. Maar ik beloof bij deze dat we toch nog beter ons best zullen doen. Na het weekend. Echt waar!