5969fi.jpg

Trots op hun lijf

7/10/2022

Een klein opdondertje, zo herinner ik mezelf als kind. Actief, dat wel, maar nooit echt lid van een sportclub. Uithouding was mijn ding niet, en een wedstrijd winnen was er al zeker niet bij. Waar komen ze dan vandaan, die drie knappe kinderen die sprintnummers winnen, salto’s doen en hun benen in spagaat kunnen leggen??

Sport en beweging vonden we als ouders al belangrijk van in het begin. Veel buiten en veel bewegen, liefst samen, en vanaf hun 4 jaar gingen ze naar kleuterturnen. Twee zijn er blijven plakken in de gymnastiek, de derde heeft van verschillende sporten geproefd. En wij dus ook, want als ouder zie je dan balletshows, jumpingdemonstraties en allerlei toonmomenten.

Elke keer was ik zo fier als een gieter, met het fototoestel in de aanslag. Ik heb langsheen het parcours ook mijn techniek geperfectioneerd om hoge haardotjes te maken, paardenhoeven uit te kuisen en vooral om alle types sporttassen te voorzien van de nodige (vers gewassen) outfits, drinkbussen, energierepen en allerlei gespecialiseerd materiaal.

Met plezier, want ze hebben er zo’n deugd van, van die beweging, en van het samenzijn met leeftijdsgenoten buiten de school. En wat zijn ze snel, lenig, volhardend, sterk!

Ik ben trots op hun lijf, en op hun motivatie om steeds beter te worden. En ook een beetje op mezelf, want die genen kunnen toch niet allemáál van de papa komen? Toch?