Waarom kinderen niet meer weten hoe zich te vervelen. En waarom dat geen goede zaak is

Zomers zijn tegenwoordig volgepropt met kampjes of activiteiten. En er zijn schermen, veel schermen. Televisie is niet meer zo echt nodig als je een tablet of smartphone hebt met TikTok en YouTube. Geen limiet meer voor telkens nieuwe beelden. Je kind kan eindeloos doorklikken of scrollen.

We weten dat sociale media risico's met zich meebrengen. Weg is het face-to-face contact met vriendjes bij spelen, boeken lezen is verleden tijd, buiten ravotten is ook niet altijd meer zo populair. En je vervelen? Dat kán gewoon niet.

Ook al zucht je als je de ‘mama, ik verveel mij’ hoort, toch zouden we tegenwoordig eigenlijk willen dat kinderen het vaker zeggen. Want de waarheid is dat verveling een aantal voordelen heeft.

Wat is verveling?

Je kan het zien als een soort leeg canvas: Er is niet veel te zien, maar de mogelijkheden zijn eindeloos. “Verveling is aan de ene kant het gebrek aan stimulatie of opwinding in interesse of betrokkenheid. Aan de andere kant betekent verveling ruimte voor onze hersenen: het is een plaats van vrijheid en openheid waarin onze hersenen de tijd hebben om zich uit te leven en te ontspannen,” aldus de Amerikaanse gezinstherapeut Eric Mill.

Ennui wordt prachtig tot leven gebracht in de nieuwe ‘Inside Out 2’-film als een smachtende, eeuwig niet onder de indruk zijnde tiener die haar slungelige lichaam over een bank drapeert.

Maar kinderen kunnen hun verveling meestal overwinnen met een simpele afleiding. Een opdracht om hun kamer op te ruimen kan hen ook motiveren om iets anders te gaan doen.

Wat hebben kinderen aan verveling?

We denken misschien aan verveling als een onaangename toestand, maar als we er goed mee omgaan, kan het leiden tot iets zinvols. “Velen van ons hebben gelukkige herinneringen aan dat luieren in een hangmat, staren naar de wolken, schommelen in de speeltuin of fietsen wanneer onze gedachten afdwalen of zich richten op onze toekomst. Die momenten van rust kunnen leiden tot zelfreflectie, frisse ideeën, creativiteit of de oplossing voor een knagend probleem”, weet pyschologe Suzanne Barchers.

Verveling kan leiden tot creatieve doorbraken. Het kan onze geest de ruimte geven om “op hol te slaan ... tijd om nieuwe verbanden te leggen, op een nieuwe manier over dingen na te denken, in plaats van het pad te bewandelen dat voor ons is uitgestippeld”, aldus Mill.

Vrije tijd voor de hersenen

We kunnen verveling ook zien als vrije tijd voor onze hersenen. “Verveling geeft de hersenen van onze kinderen een kans om een pauze in te lassen, te ademen, te dwalen, even stil te staan en te vertragen”, zegt Mill.

Net als slaap geeft verveling onze hersenen de kans om nieuwe informatie te verwerken en te integreren. De truc hier is om de geest te laten dwalen in plaats van meteen naar onze telefoon te grijpen als we geen tijd hebben.

“Verveling kan je stimuleren om je tijd productiever in te vullen”, vult Barchers aan. Zo kan een kind besluiten om te kijken of er een buur in de buurt is om te spelen. “Verveling kan je eraan herinneren dat iets met een vriend doen heel bevredigend kan zijn”, zegt Barchers.

Verveling verdragen is een vaardigheid

Leren om bescheidener hoeveelheden verveling te verdragen is ook een basisvaardigheid in het leven, een vaardigheid die dingen als school en klusjes mogelijk maakt, vindt Mill. “Het ligt op de weg naar frustratietolerantie”, legt hij uit.

En die moeten kinderen ontwikkelen om hun doelen te bereiken. “Kinderen moeten in staat zijn om door verveling heen te komen om zelf in hun behoeften te voorzien. Dit is de sleutel tot opgroeien”, weet Mill.

Is verveling altijd de moeite waard?

Natuurlijk heeft verveling ook nadelen. De dingen die kinderen vinden om zich mee bezig te houden zijn niet altijd positief en hun opties worden meestal bepaald door hun sociale klasse. Niet alle kinderen hebben een tuin of een veilige buurt om in te spelen en sommige kinderen missen de aanwezigheid van een volwassene die hen de weg kan wijzen naar geschikte activiteiten.

Een ouder die tegen een kind zegt: ‘Zoek iets om te doen!’ lijkt misschien een eenvoudige interactie – zelfs een waarbij de ouder een pauze krijgt. Maar ouders doen vaak veel voorbereidend werk om kinderen een veiligere ruimte te geven om hun verveling te verkennen.

Hoe kunnen ouders kinderen tegen verveling helpen?

Ouders van nu moeten een grote uitdaging aangaan als het erom gaat hun kinderen te helpen hun verveling de baas te zijn: ze van hun scherm afkrijgen. “Schermen zijn ontworpen om te azen op verveling”, zegt Mill.

Het “algoritme”, legt hij uit, “probeert constant je aandacht terug te krijgen. Na verloop van tijd holt die strijd om onze aandacht ons vermogen uit om verveeld en aanwezig te blijven.” legde Mill uit.

Kinderen hebben dus niet alleen onze hulp nodig om van hun scherm weg te blijven, maar ze hebben ook hulp nodig bij het leren omgaan met de daaruit voortvloeiende verveling.

Bron: vrij naar Huffington Post