Soms komt er zo eens een dag voorbij waarop ik liever was gaan werken, dan thuis te zijn in ouderschapsverlof met een baby van 4 maanden en een kleuter van 3,5. Vandaag was er zo één.
Want...
Want werkende mensen …
kleden zich ’s morgens mooi aan met het idee om in die outfit de hele dag door te komen.
worden tijdens een toiletbezoek niet telkens ongevraagd gestoord...
kunnen in de auto genieten van hun zelfgekozen muziek of, nog beter, luisteren naar het nieuws!
moeten geen zand of aarde uit de spleten van hun smartphone peuteren. Ja ik geef het toe, tijdens een speeltuinbezoek durf ik al eens stiekem Facebook of mijn mail checken. Om zo een glimp op te vangen van wat een geweldige dingen al die andere mensen wel niet aan het beleven zijn. Maar dat is dan toch buiten zoonlief en zijn experimentele zandkunsten gerekend.
hebben tijdens de lunchpauze geen last van rondvliegende spinazie of omgestoten bekers en tafelgenoten die roepen dat ze alles zélf wel al kunnen. Tenzij je natuurlijk kleuterjuf bent of wel erg ongemanierde collega’s hebt.
kunnen ’s avonds op een begripvolle knuffel rekenen wanneer ze moe in de zetel ploffen. In plaats van een: “jij was toch de hele dag thuis?”
Binnenkort
Och ja, als ik binnenkort weer aan het werk ben, kijk ik heel waarschijnlijk met lichte afgunst naar de mama’s die om 16u. aan de schoolpoort staan om daarna naar de speeltuin te trekken.