15 ouders vertellen op welk moment ze wisten dat ze het bij één kindje zouden houden
12/08/2024
Door Mamabaas
Voor sommige ouders is het al vóór ze aan kinderen beginnen duidelijk dat ze bewust voor één kindje kiezen, voor anderen is dat een beslissing die ergens onderweg wordt genomen. Deze ouders vertellen wanneer die beslissing viel bij hen:
Meteen nadat ik bevallen was, schreeuwde ik dat het “Eén keer en nooit meer!” was.
Toen ik me tijdens mijn zwangerschap realiseerde dat ik het haatte om zwanger te zijn.
Toen ik besefte hoe duur kinderopvang is …
Nadat ik een spoedkeizersnede had op 30 weken omdat ik aan het HELLP-syndroom leed.
Toen ons kindje een huilbaby bleek te zijn. Ik ken mijn grenzen.
Toen ik me beter begon te voelen na mijn post partum depressie en ik me realiseerde dat ik 18 maanden met mijn baby had gemist door de hormonen en de stress.
Ik kreeg te horen dat ik nooit kinderen zou krijgen. Ik voel me gezegd dat ik een dochter heb.
Het moment dat we ons “normale leven” een beetje terugkregen toen mijn zoontje drie was. We konden opnieuw reizen en uitstapjes doen zoals we dat voorheen deden; en dat kan ook wel met meerdere kinderen, maar het is ongetwijfeld gemakkelijker én goedkoper met één kind.
Ik haatte de babyperiode. De eerste vier jaar vond ik echt zwaar, en het werd zoveel gemakkelijker toen hij vijf werd. No way dat ik daarna nog eens opnieuw zou beginnen!
De keuze werd voor ons gemaakt door secundaire infertiliteit.
Na zes miskramen besloten we het nog een allerlaatste keer te proberen. Ik was 36 en mijn man en ik spraken af dat het de laatste keer zou zijn – wat het resultaat ook was. Een vlotte zwangerschap later mochten we ons eerste en enige kindje verwelkomen.
Ik heb nooit echt een kinderwens gehad. Ik werd zwanger op jonge leeftijd, en zie mijn dochter ongelooflijk graag. Ik heb geen seconde spijt gehad dat ik haar heb gekregen, ik ben een betere persoon geworden door haar. Maar ik was nooit bedoeld om een mama te zijn. Ik geniet van mijn dochter, maar ik geniet niet van het moederschap. Ze is ondertussen een tiener, en bij het idee opnieuw te beginnen sla ik tilt.
We hadden na de geboorte van onze zoon nooit het gevoel dat we “niet compleet” waren.
Toen ik besefte dat mijn man alcohol belangrijker vond dan ons kindje. We zijn uit elkaar gegaan, en het enige positieve dat ik overhoud aan die periode is onze prachtige dochter.
Het moment dat ik mijn baby voor de eerste keer naar de crèche bracht omdat ik terug aan het werk moest. Mijn hart brak bij het besef dat ik die tijd met mijn baby nooit zou terugkrijgen en ik vond het oneerlijk om nog een kindje op de wereld te zetten terwijl ik wist dat ik niet 100% aanwezig kon zijn.
