vrouw kijkt door raam

Gelukkige wensmoederdag

12/05/2023

Moederdag stond voor mij al elk jaar in het teken van 1 persoon: mijn eigen mama. En dat is prima, want natuurlijk is mijn mama de beste, liefste, mooiste … Maar dit jaar, aan de vooravond van een fertiliteitstraject, voelt het plots toch wat anders.

Over twee weken is het hopelijk zo ver: dan krijgen we - hopelijk - een go om de eigenlijke behandeling te starten. We zijn er al behoorlijk lang mee bezig, dat verhoopte kindje.

Maar het wil(de) maar niet lukken. Dus klopten we begin 2023 aan bij het fertiliteitscentrum van UZ Leuven. Ongeveer vijf maanden later zouden we normaal echt op de #fertiliteitstrein kunnen springen.

Wij zijn dus wensouders. Ik ben een wensmama. Een baby is mijn allergrootste wens. De kinderwens is er. Het eerste deeltje van het omschrijving klopt perfect. Het tweede deel daarentegen. Ik voel me geen mama. Ja, ik heb moederlijke gevoelens. Voor de allerliefste kindjes die al in mijn leven zijn. Maar ik ben een meter, tante … met moederlijke gevoelens. Geen mama.

Ik voel me sowieso (al zolang ik me kan herinneren) snel schuldig over wat ik voel of net niet voel. De voorbije maanden hebben dan ook een enorme tornado aan schuld- én andere gevoelens mijn richting uit geblazen. Een ware wervelstorm diep vanbinnen. Ik voel me schuldig dat ik zo graag een kindje wil, maar me (nog) geen mama voel. Zal ik er dan wel een goede kunnen zijn?

Dat constante heen en weer geslingerd worden, het weggeblazen worden of net keihard proberen tegen de wind in te lopen, het is ongelooflijk vermoeiend. En eenzaam.

Neen, ik ben niet alleen. Verre van. Mijn lief is er altijd voor me. En luistert. Net zoals mijn mama, zus en vriendinnen. Maar daarover vertel ik niet. Ik kan het niet. Ik durf het niet. Ik wil het niet? Ik weet het niet.

Misschien komt het wel als ik de behandeling start - samen met nog een ton aan andere gevoelens en stemmingen door de hormonen. Misschien zit er een hormoon tussen dat het fikst. Wie weet.

Zondag nemen mijn zus en ik onze mama mee op uitstap. Als verrassing. Want dat verdient ze - en zoveel meer. En dan pak ik haar stevig vast en wens haar een gelukkige moederdag. En mezelf heel misschien ook wel. Een gelukkige wensmoederdag.

Bestaat dat?