6444fi.jpg

6 stressmomenten voor ouders

4/06/2024

Er zijn zo van die momenten waarop je als mama of papa nét ietsje meer stress hebt dan anders. Ik licht een paar situaties toe. Herkenbaar?

  1. Inschrijvingsmomenten en wachtlijsten
    Ken je dat? Je zit aan je scherm gekluisterd, in de elektronische wachtrij voor de inschrijvingen van bijvoorbeeld KAZOU-zomerkampen. De spanning stijgt ... Nog 8 minuten ... aaarggghhh!!! Vorig jaar had ik geen geluk met het volgnummer en was er geen plaats meer voor mijn dochter en haar vriendinnetjes. Stress!
  2. De weg naar Spoed
    Accident, kind vergaat van de pijn, meteen in de auto en onder luid gebrul richting spoed. De meeste ouders maken het weleens mee zeker? Hier hadden we al een geplette teen, een verbrande hand, hevige buikpijn, een ontwrichte arm. Gespreid over drie kinderen, dus uiteindelijk valt dat wel mee. Maar toch is het elke keer spannend afwachten: is het gebroken, is het de appendix, zijn er draadjes nodig? Overdosis stress voor het kind, maar ook voor de ouder(s)!
  3. Rapporttijd
    Eigenlijk mag ik hierover niet klagen: onze kinderen doen het alle drie prima op school, en ik ben er telkens redelijk gerust in. Maar de kinderen zelf ervaren ieder trimester weer de spanning, en dat verspreidt zich als een besmettelijke ziekte door het huis. De ene keer uit zich dat als een driftbui, de andere keer als huilbui. Examen- en rapportstress, ik ben er geen fan van.
  4. Oproep van de school
    Elke keer als die GSM gaat en het nummer van de school verschijnt, gaat mijn hartslag gevaarlijk de hoogte in. Vandaag had de jongste turnen, er zal toch niks gebeurd zijn hé!?! En dan de opluchting als het MAAR een luizenalarm is… Bedankt meesters en juffen, dat jullie zo goed voor onze kroost zorgen!
  5. File en treinproblemen
    Op zich geen groot probleem, tenzij je echt zóveel vertraging hebt dat je je kind niet op tijd kan afhalen van de crèche, buitenschoolse opvang, sporttraining, speelplein etc. En dan gaan de hersentjes in overdrive: kan ik de opvoeders/trainers bereiken, kan oma er nog op tijd geraken, zijn er andere mama’s waarmee ze eventueel zouden kunnen meerijden…? Eén keer heb ik het eind-uur van de naschoolse opvang niet gehaald. Eerlijk? Ik ging uit mijn dak! De opvoedster heeft de kinderen goed opgevangen, maar ze waren gek van ongerustheid, de arme schatten.
  6. En last but not least: de chronische stress van kinderen in het verkeer
    Dat is er eentje die me elke dag parten speelt. Ik zie ze ’s morgens vertrekken met de fiets en druk ze telkens op het hart om goed op te letten, hun fluo-hesje aan te trekken en voorzichtig te zijn bij het oversteken. Ik krijg kwaadaardige neigingen als ik bestuurders zie die wachtende voetgangers en fietsers aan het zebrapad negeren, die fietsers zoevend en veel te dichtbij voorbijsteken, of die hun hoeken zo kort afsnijden dat fietsers in de kant worden geduwd. Pas op, beste automobilisten: een gestresseerde moeders kan héél gevaarlijk zijn. Blijf dus met jullie bumpers vér uit de buurt van mijn kinderen!!!