Lieve grote meid, toen we je vertelden dat je grote zus zou worden, was je zo fier en blonk je gezichtje. Je was bijna drie en begreep helemaal wat we vertelden.
Jij had vanaf dag 1 ook beslist dat het een broertje zou worden, ook al wisten we het nog niet. Toen we het geslacht te weten kwamen, kreeg je gelijk: je krijgt er een klein broertje bij.
Hoe meer mijn buikje tevoorschijn kwam, hoe meer je over je broertje begon te praten. Eerst gaf ik zelf de aanzet, dat je mocht aaien, praten en zoentjes geven maar daarna begon je het spontaan te doen.
Elke morgen als ik je uit bed kom halen, doe je steevast mijn t-shirt naar boven om een hele conversatie te houden met aaien en zoentjes.
Alles wat je doet of leert, ga je je broertje ook leren, zeg je. De kamer rechtover de jouwe is die van jouw broertje en mag niemand met een vinger aanraken.
Je bent nu al zo beschermend en dat ontroert me en maakt me ook super trots.
We wisten ergens wel dat je een broertje of zusje leuk zou vinden omdat je enorm zorgzaam bent voor baby’s, maar misschien had je wel jaloers kunnen worden?
We kunnen niet voorspellen hoe het gaat worden als hij er eenmaal is, maar we hebben er wel heel wat vertrouwen in nu, dat het wel goed zal lopen … Ook al zullen er moeilijke momentjes zijn.
Wij kunnen niet wachten om hem in onze armen te sluiten, maar jij al helemaal niet! En naar die dag kijken we samen heel erg hard uit.