De 14 meest gehoorde vreemde uitspraken over een tweeling
2/05/2023
Hierbij de meest gehoorde uitspraken met mijn eigen ervaring!
- “Als ze op neonatologie liggen, heb je nog tijd om wat te rusten en herstellen van je keizersnede/de bevalling.”
Niemand laat graag zijn pasgeboren kinderen achter in een ziekenhuis om elke dag naar de afdeling neonatologie te gaan en huilend naar huis te rijden.
Als je borstvoeding geeft, kolf je ook ‘s nachts af, om dan nog eens te bellen naar de afdeling om te horen hoe het met de kindjes gaat. Of ze nog alarmen gedaan hebben, of ze zelfstandig gedronken hebben. Om dan slecht nieuws te krijgen dat er eentje terug in de couveuse moet of een sonde moet krijgen, ...
Neonatologie is geen verblijfplaats waar je je kinderen gewoon even voor een paar weken of maanden moet achterlaten.
Dat er nog medische problemen zijn (zelfs als je misschien al een mooie draagtermijn achter de rug hebt), vergeten velen.
Bovendien neem je uiteindelijk twee baby’s mee naar huis die extra zorg nodig hebben en waar je extra bezorgd over bent. Premature baby’s maken vaak ook nog constante geluiden ‘s nachts (knorren, kreunen, ...) waardoor je extra waakzaam bent. - “Ik heb precies ook een tweeling. Ze schelen maar een jaar in leeftijd./Ik heb het zwaarder dan jullie, met twee kindjes zo kort op elkaar.”
Wat moet het druk zijn met een peuter en een baby. Ik zou er vroeger zelf niet mogen aan gedacht hebben. Een peuter heeft een eigen wil en kan erg druk zijn. En de zorg voor een baby erbij al zeker. Zeker als de baby in kwestie vaak huilt.
Maar twee (vaak premature en kwetsbaardere) huilbaby’s die niet kunnen aangeven wat er scheelt, die je nog moet leren kennen, zonder enige ervaring met het moederschap, kunnen je geduld behoorlijk op de proef stellen. Neem daar nog heel wat slaaptekort bij (een tweeling wordt niet op dezelfde momenten wakker ‘s nachts) en het afwisselende gehuil voor uren komt keihard aan.
De eerste drie maanden konden onze baby’s gemiddeld maar twee uur na elkaar slapen. En ze deden dit niet synchroon.
Later komen zaken zoals tandjes, ziek zijn, verlatingsangst, alle sprongen etc. dubbel of kort opeenvolgend voor, waardoor je nooit echt iets van rust kent.
De eerste maanden huilden/krijsten de kindjes afwisselend van de vroege ochtend (of noem het maar nog nacht) tot de middag. De middagen waren dan een heel stuk beter, maar vanaf de vooravond begon dat opnieuw. Je moet eens 6 uur na elkaar twee baby’s (afwisselend of samen) troosten die last hebben van krampen...
Tweelingouders voelen zich vooral heel erg onbegrepen met deze uitspraak. Ze vertellen niet over hun situatie om aan te tonen hoe lastig ze het hebben, zodat iemand hen kan overtreffen, maar om hun hart te luchten. Er zijn immers weinig mensen aan wie ze hun verhaal kunnen doen en die het volledig begrijpen.
Wat niet weg neemt dat de situatie van twee kindjes kort op elkaar zeker ook zwaar kan zijn. Maar het is gewoon niet hetzelfde. Net zoals drie kindjes kort op elkaar ook niet hetzelfde is als een drieling. - “Je bent er dan in 1 keer vanaf/je bent direct uit de pampers.”
Ik wou geen kinderen met het idee dat ik er snel vanaf zou zijn. Je kinderen hebben maar 1 babytijd en die gaat met een tweeling dubbel zo snel. Elke baby zit in dezelfde levensfase met de sprongen vaak erg kort op elkaar, waardoor het enorm druk is. Er is veel minder tijd voor 1-op-1 contact.
Vooral het essentiële wordt gedaan. Soms ben ik weleens jaloers op moeders die met hun eerste baby dingen kunnen doen waar ik nooit aan toe kom. Maar dan denk ik gauw weer dat ik geluk heb dat ik de zwangerschap goed doorstaan heb en dat mijn kinderen gezond zijn.
Wat betreft pampers: dat vinden mijn man en ik niet eens zo erg.
Misschien wil ik maar twee kinderen, of misschien wel 3, 4, 7? - “Je komt er goedkoop vanaf. 1 keer geboortekaartjes, 1 keer doopsuiker, alle feesten samen, ...”
Inderdaad. Die ene keer doopsuiker, geboortekaartjes en ons doopfeest compenseerden natuurlijk alle andere dubbele kosten, zoals die van kledij, eetstoelen, babybedjes, flessen, wippers, pampers, voeding, ... tot een nieuwe auto. - "2 voor de prijs van 1”
Neen, twee voor de prijs van twee. Twee volwaardige, andere baby’s met elk hun eigen behoeftes. Ze tellen effectief voor twee. - “Je kunt gewoon borstvoeding geven zoals bij 1 baby. Gewoon aanleggen, elk aan een kant. In het openbaar lukt dat vast ook wel.”
Vaak zijn tweelingen prematuur en hebben ze nog niet voldoende kracht om te zuigen.
Reken dus maar (alvast om te starten) op afkolven. Afkolven en daarnaast nog twee baby’s voeden. Geen dubbel werk, maar driedubbel werk. En in het openbaar beide baby’s aanleggen, daar zou ik me zelf heel erg oncomfortabel bij voelen.
En onpraktisch, want op stap gaan met een tweeling voelt als een volksverhuizing in het begin. - “Waarom kleed je ze niet gelijk?”
Omdat het twee verschillende kinderen zijn. Soms dragen ze iets dat hetzelfde is, maar meestal dragen ze iets verschillend van elkaar. - “De dochter van de zoon van mijn vriendin heeft een tweeling en je moet het zo doen.”
Geen enkele tweeling en geen enkele baby is hetzelfde. Goedbedoelde tips van ouders die geen tweeling hebben, maken meestal duidelijk dat ze niet begrijpen wat het is om een tweeling te hebben.
Je weet het maar als je het meemaakt. - “En waar heb je je behandeling ondergaan?”
Ik ben natuurlijk zwanger geworden. Na de eerste echo, waarop 1 baby te zien was, zei ik nog al lachend tegen een vriendin dat ik nooit van mijn leven zwanger wou zijn van een tweeling. Op de tweede echo was er plots een tweede baby. We waren even in shock.
Mijn man kreeg reacties zoals “goed gedaan” van andere mannen. De reacties die ik kreeg waren: “Het was via IVF zeker?” Of ze weten het al zeker dat het via IVF moet gebeurd zijn. - “Eeneiig of twee-eiig?”
Twee-eiig.
“Jammer, eeneiig is chiquer.”
of
“Dan is het geen echte tweeling!” - “Ze lijken mij toch identiek hoor.”
Met een verschillende huid, andere vorm van hoofd, de ene zwart haar, groene ogen en de andere blond met grijze ogen, kun je misschien met heel wat wat fantasie bedenken dat ze inderdaad op elkaar lijken. - “De tweeling”
Sommige mensen blijven over je kinderen spreken als “de tweeling”.
We gaven ze elk een naam en willen die ook graag gebruiken. - "Je kan toch gewoon bijslapen overdag.”
De eerste drie maanden sliepen ze maximum 2 uur na elkaar, verschillend van elkaar, dus reken maar uit hoe je eens een uur moet proberen bijslapen als je de ene net in slaap gesust hebt en je de andere binnenkort mag verwachten die al 3 kwartier eerder in slaap gevallen was. - “Oh een tweeling. Handig! Maar 1 keer zwanger en beide baby’s op hetzelfde moment.”
Die uitspraak heb ik ooit zelf gedaan toen ik achttien was. Het leek me handig om alles dubbel te doen.
Het begint bij de zwangerschap. Die was loodzwaar. Je draagt twee baby’s, veel meer ongemakken dan een gewone standaardzwangerschap, veel meer risico dat er iets fout loopt en een grotere kans op premature baby’s.
In het begin probeerden wij een gelijk ritme aan te houden. De baby’s verschillen te veel en zitten momenteel regelmatig op een ander ritme. Dat geldt ook voor het wakker worden ‘s nachts. Ze wisselen elkaar af in wakker worden. Probeer maar na de vierde keer opstaan in 3 kwartier tijd nog in slaap te vallen als je de ander nog mag verwachten.
Veel tijdswinst is er niet. Je moet gewoon alles dubbel doen. Vanaf thuiskomst 16 flessen per dag geven, 16 pampers per dag verversen en als je nog even pech hebt, hebben je baby’s nog enkele maanden erge last van onrijpe darmen/reflux en mag je beiden afwisselend troosten voor vele uren.
Veel respect voor ouders met een drieling. Ik zou niet weten hoe ik dat allemaal zou moeten klaarspelen.
Leen
