Waarom is twee kinderen de norm?
Dit zijn vragen die vaak bij me opkomen wanneer mensen nog maar eens, voor de zoveelste keer, vragen of er ‘een tweede’ komt.
Ik huiver van de vraag wanneer er een tweede komt
Als mama’s dit gevoel kennen, wil ik hen een hart onder de riem steken. Als kersverse mama weet je amper wat je overkomt. Het nieuwe moederschap vraagt enorm veel aanpassingen in je leven en tegen de tijd dat alles een beetje op orde lijkt te komen, komt meteen de vraag: ‘en, wanneer komt er een tweede?’ Ik huiver bij die vraag. Ik wil graag kunnen genieten van ons prachtige zoontje zonder mij schuldig te moeten voelen dat wij ‘slechts’ één kind hebben.
‘Eentje is geentje’ vs ‘Eentje is perfect’
Mensen kijken verbaasd wanneer we zeggen dat het voor ons bij dit ene prachtkind zal blijven. Sommigen vinden het zelfs nodig om ongevraagd hun ongezouten mening te geven zoals: ‘dan is hij zo alleen’ of ‘Eentje is geentje hè!’ Eentje is voor ons perfect, ook al begrijpen mensen dit in onze omgeving niet of nauwelijks.
Wij zijn trots op onze ene zoon en met ons drietjes meer dan gelukkig. Naar ons gevoel is ons gezin compleet. Wij zijn er zeker van dat onze zoon perfect gelukkig zal opgroeien en de nodige vriendschap en liefde zal ervaren van onszelf, zijn neefjes, nichtjes en vrienden. Mag dat?
