4885fi.jpg

Waarom ik zelden op tijd ga slapen

6/02/2024

Ik ben altijd al meer een avondmens geweest dan een ochtendmens. Hoe moe ik ook ben, ’s avonds krijg ik een hernieuwde portie energie en kan ik er weer helemaal tegenaan. Waardoor ik steevast mijn goede intenties uit het oog verlies en alweer te laat ga slapen.

Sinds ik mama ben geworden, ben ik quasi altijd moe. Nu de kindjes wat ouder zijn is het al wat beter gesteld met die vermoeidheid, maar toch blijft er altijd een zweem 'ik zou nog wel wat slaap kunnen gebruiken' hangen. Ik heb ondertussen ook al begrepen dat die vermoeidheid er gewoon bij hoort. Ik was gisteren moe, ik ben vandaag moe, en morgen zal ik waarschijnlijk nog altijd moe zijn. En een halfuurtje of een uurtje vroeger gaan slapen, dat maakt heus niet zoveel verschil. Want moe ben ik dan nog altijd.

Ik negeer dat stemmetje

Dus als we ’s avonds naar Netflix kijken, dan zetten we soms nog een extra aflevering op als we eigenlijk beter zouden gaan slapen. Eentje nog, je kent het wel.

Maar ook als manlief besluit eens vroeg in bed te kruipen, nestel ik me nog eens lekker onder mijn fleece-dekentje in de zetel.

En dan negeer ik dat stemmetje “je zou beter in je bed kruipen” als ik ’s avonds naar een spannende film zit te kijken. Ik wijs dat stemmetje kordaat de deur als ik me helemaal verlies in een zalig boek en ik het écht nog niet kan wegleggen. Ik negeer de klok als ik ’s avonds nog wat ronddwaal op één of andere webshop, of als ik nog geanimeerde conversaties voer met vriendinnen via Messenger of Whatsapp. Ik weet dat ik het me de volgende ochtend misschien zal beklagen, en toch …

De hemel op aarde

Toch kan dat uurtje extra slaap niet op tegen dat moment voor mezelf. Dat moment waarop niemand iets van me verlangt. Waarop mijn gedachten niet 100 keer worden onderbroken en waarop er voor de verandering eens niemand aan mijn mouw staat te trekken. Ik kan zo genieten van de stilte en rust die op zo’n moment in huis hangt. En het voelt als een stiekeme daad van rebellie, als een ultiem gevoel van vrijheid, om ’s avonds laat tegen beter weten in dat heerlijke gevoel van stilte en tijd voor mezelf nog even vast te houden.

Ik geef mezelf met heel mijn hart

Toen ik kindjes kreeg wist ik natuurlijk wel dat ik als mama ‘nodig’ zou zijn. Maar hoe dat precies zou aanvoelen om continu ter beschikking te moeten staan, daar had ik het raden naar. En ik zou liegen als ik zou beweren dat het me soms niet zwaar valt. Pas op, ik doe dat natuurlijk met heel veel liefde, laat daar geen twijfel over bestaan. Ik geef mezelf met heel mijn hart aan hen, en ik hou van het feit dat ze me nodig hebben, dat ik hun mama mag zijn. Maar soms heb ik gewoon zoveel nood aan vijf minuutjes voor mezelf. En daarom voelt zo’n avondje echt als de hemel op aarde.

Dat uurtje extra slaap, het zou misschien deugd doen. Maar dat uurtje voor mezelf, dat laadt de batterijen pas écht op.

 

Deze blog verscheen eerder op MAMoiselle Blogt.  

Bestsellers

cover ouders komen van mars

Ouders komen van Mars

€ 21.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes