Weggaan zonder kinderen: doen! (en zo pak je het aan)
We zien onze kinderen al zo weinig, om ze dan nog te parkeren bij een babysit voor -god forbid- ons eigen plezier....dat is niet altijd even makkelijk. Maar moeilijk betekent niet onmogelijk. En al doende leert men. Stap voor stap gaan dus, is de boodschap.
Stap 1: Jij beslist wanneer
Eerst en vooral is het belangrijk dat jij en alleen jij het moment kiest waarop je voor de eerste keer er tussenuit knijpt met je partner. Niemand heeft daarover iets te zeggen. Wat voor de ene heel snel is, is voor de andere heel laat. Als je je er niet klaar voor voelt, dan wacht je beter. Dus laat je niet opjagen door wie dan ook. Want het minste dat er dan fout loopt, is voldoende voor grote donderwolken en veel stress waardoor het misschien een jaar duurt voor je je er nog eens aan waagt. Niet doen dus.
Stap 2: Verwacht niet te veel
Daarnaast is het ook belangrijk dat je je verwachtingen zo laag mogelijk houdt. Kinderen worden namelijk graag ziek net wanneer jullie weg willen. En als de babysit de kleine niet rustig krijgt, kan je na een halfuur alweer naar huis vertrekken. De eerste keer kan het ook vreemd aanvoelen om zonder kind weg te zijn. Je kan je zoveel zorgen maken dat je je niet amuseert. So: manage your expectations.
Stap 3: Vertrouw de babysit
Zorg er ook zeker voor dat je 200% blind vertrouwen hebt in de persoon die voor de kinderen zorgt. Of dat nu je schoonmoeder is of het buurmeisje of iemand van de Gezinsbond, het maakt niet uit maar vertrouwen is erg belangrijk. Liefst iemand die weet hoe je een baby troost en/of kinderen kan entertainen. En die je niet om de haverklap zal bellen om iets te vragen (hartinfarcten krijgt een mens daarvan) maar van wie je wel weet dat als het menens is, ze jou écht wel iets zal laten weten.
Stap 4: Maak lijstjes
En als het helpt om een stappenplan en handleiding uit te schrijven, dan moet je dat vooral doen. Het kan ook helpen om vooraf een paar wenmomenten in te lassen. Eerst een uurtje terwijl je erbij blijft, dan een uurtje terwijl je even weggaat. Dat schept vertrouwen en je kindje kan wennen aan de babysit. En vice versa.
Laat ook zeker een lijst achter met nuttige telefoonnummers. Van jezelf, je partner maar ook van de dokter bijvoorbeeld. Even de buren introduceren, kan ook handig zijn moest er echt iets ernstigs aan de hand zijn en de oppas heeft dringend hulp nodig.
Stap 5: Kies slim
Het tijdstip waarop jullie weggaan, kan een verschil maken voor je zorgeloosheid. Avonden zijn soms voor baby's moeilijker dan een moment tussen pakweg 15u en 19u. Een moment kiezen tussen twee voedingen in als je borstvoeding geeft, kan je bij een jongere baby ook veel stress besparen. Wie zegt dat je Valentijn alleen na 20u kan vieren? 's Avonds zijn veel jonge ouders ook doodop dus dat speelt ook al in je voordeel. Zorg daarin vooral voor je eigen comfort. Hoe geruster jij bent, hoe meer dat je ervan kan genieten.
Praktisch gezien geeft het minder stress als je relatief dichtbij huis blijft en de bediening, als je gaat uiteten, snel is. Niets zo vervelend als de klok zien voorbij tikken met een lege maag. Eindeloze avonden zijn voorlopig even voorbij. Daarom moet de gekozen tijd optimaal worden benut.
Stap 6: Geniet ervan
Wanneer je dan eindelijk weg bent geraakt, nadat je hem of haar duizend kusjes gegeven hebt en gezegd hebt dat mama snel terugkomt en je de telefoonlijst en handleiding twintig keer overlopen hebt met de oppas, weerhoud je je er dan van om om de twee minuten je telefoon te checken. We leven in de 21ste eeuw. De gsm zorgt ervoor dat de oppas je altijd kan bereiken (ja, ja, je telefoon is écht voldoende opgeladen) en het kost je hooguit een kwartier om terug thuis te geraken. Veel kan er niet verkeerd lopen. Dus: geniet er nu maar gewoon van. :)