Nooit had ik gedacht dat het krijgen van kinderen zo’n impact zou hebben op mijn werk. En bij uitbreiding op mijn hele leven. Het idee dat ik mijn werkleventje weer gewoon zou kunnen opnemen zodra onze dochter naar de opvang ging werd heel snel van tafel geveegd. ‘Hoe doen andere mama’s dat toch?’ vroeg ik me vaak af. Hoe kunnen zij na hun moederschapsrust (evt. aangevuld met ouderschapsverlof) gewoon weer aan het werk gaan, op dezelfde manier als daarvoor?
De laatste jaren heb ik gemerkt dat ik hier niet alleen in ben. Voor heel wat mama’s wordt steeds duidelijker dat de huidige maatschappij (en dan vooral onze visie op werken) niet strookt met onze natuur en onze natuurlijke manier van opvoeden.
Natuurlijk ouderschap vertrekt van het idee dat we ons kindje zo goed mogelijk willen leren kennen om zo beter aan zijn/haar behoeften te kunnen voldoen. En daarvoor zijn nabijheid en contact nodig. Het is van belang dat we scheiding vermijden. Dit staat echter haaks op de gangbare manier van leven en werken binnen onze maatschappij: na drie maanden moederschapsrust gaan veel mama’s weer fulltime (of vier vijfde, met ouderschapsverlof) aan het werk. Onze manier van werken, onze maatschappij, ze zijn niet in lijn met onze natuur; met wat ons instinct ons ingeeft over hoe we moeten (willen) moederen.
In Zweden staan ze daar al verder in. Zweedse ouders krijgen in totaal samen 480 dagen (omgerekend zestien maanden) ouderschapverlof, waarvan (minstens) drie maanden voor de vader. In de praktijk betekent het vaak dat mama’s een volledig jaar thuisblijven na de geboorte van hun kindje, wat veel meer in lijn ligt met natuurlijk ouderschap.
Dit zien we ook terug in de borstvoedingscijfers: na zes maanden geeft 72% van de Zweedse mama’s nog borstvoeding. In Vlaanderen geeft amper 15% van de mama’s na zes maanden nog borstvoeding. Zweedse mama’s ervaren veel minder de behoefte om de borstvoeding na enkele maanden alweer af te bouwen (aangezien ze niet de druk voelen om dan alweer aan het werk te gaan). Zo kunnen ze veel meer hun eigen natuur en die van hun kindje volgen. Bij ons daalt het aantal borstvoedende mama’s drastisch wanneer zij weer aan het werk gaan. Toch wordt ook hier duidelijk benadrukt dat het geven van zes maanden exclusieve borstvoeding ideaal is voor de baby. Maar onze manier van werken (lees: na drie maanden weer (voltijds) aan het werk gaan) sluit hier helaas niet bij aan.
Bij ons worden er wel stappen gezet, zoals de extra dagen vaderschapsverlof (sinds 1/1/2023 werd dit opgetrokken naar 20 dagen) en er zijn ook verschillende bedrijven die meer aandacht hebben voor de balans werk privé (bij Volvo Cars krijgen alle werknemers bijvoorbeeld minstens 24 weken ouderschapsverlof). Maar we zijn er nog niet.
In het boek ‘Hoe doen die andere mama’s dat toch?’ lees je wat we als maatschappij nog kunnen leren en veranderen. Dit boek beschrijft ook tal van ervaringen van mama’s die een manier van werken, leven en moederen zoeken die werkt voor hén, los van (en soms ingaand tegen) de gangbare visies en regels die bestaan in onze maatschappij. Ook bevat het boek tal van tips en tricks waarmee je je werk zo goed mogelijk kan combineren met en vooral afstemmen op je kind(eren), binnen onze huidige maatschappij.
Vind jij het ook zo’n uitdaging om je rol als mama te combineren met je werk?
