Open brief aan Minister Jambon: 'Moederschapsrust niet gelijkstellen aan gewerkte dagen is flagrante discriminatie'

We moesten het twee keer lezen, om zeker te zijn dat we het niet verkeerd hadden geïnterpreteerd. Maar het staat er toch echt: wie een kindje op de wereld zet, wordt daar later voor gestraft. Het lijkt wel alsof u het ouderschap als één of andere luxe ziet, en moederschapsrust als een maandenlange vakantie. En we weten allemaal dat die moederschapsrust gelijkstaat aan een soort verlengd verblijf op de Seychellen, waarbij vrouwen languit in de zon liggen met een cocktail in de hand. Toch? 

Niet dus. Moederschapsrust is veel, maar het is geen vakantie. Het is bedoeld om te herstellen van een bevalling, om een kindje de beste start in het leven te geven en een band tussen ouder en kind op te bouwen. Misschien kan u even inlezen hoe belangrijk de eerste duizend dagen zijn bij een kleintje. Het is veelal een slopende periode, waarbij een vrouw zichzelf niet bepaald op de eerste plaats zet. Het is een investering in de volgende generatie. U weet wel, die generatie die voor de toekomstige pensioenen zal moeten zorgen – misschien ook wel het uwe.

Dat zoiets anno 2025 nog moet worden uitgelegd, is pijnlijk. 

Voor alle duidelijkheid: we begrijpen maar al te goed dat er een pensioenhervorming nodig is. De uitdagingen van de vergrijzing zijn reëel, dat beseffen we heus wel. En daar moet de samenleving eerlijk en solidair mee omgaan. Maar vrouwen afstraffen om het simpele feit dat ze een kind op de wereld zetten, is niet eerlijk, en het is niet solidair. Deze maatregel benadeelt vrouwen structureel en is een flagrante vorm van discriminatie. Terwijl er al jarenlang hard wordt gestreden om de loonkloof en ongelijkheid op de arbeidsmarkt weg te werken, dreigt u met één pennentrek de klok terug te draaien. Terug naar af. 

Wat voor signaal geeft u daarmee aan jonge gezinnen? Aan jonge vrouwen die dromen van een gezin? Aan mannen die zorg willen opnemen? Dat het ouderschap een handicap is, een financieel risico, een hindernis richting een menswaardig pensioen. Dat het ouderschap alleen weggelegd is voor de rijksten. 

Het is een kaakslag voor jonge gezinnen dat vrouwen die moeder worden daar later in hun loopbaan een prijs voor moeten betalen. Vrouwen zullen nóg harder getroffen worden door pensioenongelijkheid. Mannen zullen ontmoedigd worden om zorg op te nemen omdat de spelregels hen dwingen elk jaar maximaal “productief” te zijn. Dat is geen modern beleid, dat is een stap achteruit. 

Een samenleving die moeders en vaders afstraft, straft haar eigen toekomst af. En dat mogen we niet laten gebeuren. 

Hoogachtend, 

Bezorgde jonge ouders