Dáárom ruiken baby’s zo lekker

Een daarvan is het overlevingsinstinct van een baby. Net zoals alles wat schattig is aan een klein boeleke (zoals die bolle wangetjes, michelinbilletjes, het lieve gebrabbel …) is ook die specifieke geur een deel van het instinct om te overleven van een baby.

De natuur voorziet elke baby dus in een aangeboren techniek om liefde te krijgen van de mensen rondom zich. Je wil gewoon automatisch zorgen voor een baby en die beschermen. Al is die baby zich daar natuurlijk niet van bewust.

Veel heeft te maken met oxycotine, het zogenaamde knuffelhormoon. Dat maken we aan en komt vrij als we ons verbonden voelen. Als we die typische babygeur opsnuiven – vooral het unieke aroma van het hoofdje – vindt er ene ware oxytocine-explosie plaats in onze hersenen. Dat hormoon versterkt sociale banden, vooral tussen ouders en hun kinderen.

Maar ook feromonen spelen een rol. Die dragen bij tot de aantrekkingskracht en het herkenningsvermogen tussen ouders en baby’s. Door dat samenspel van biologische factoren wordt de geur van een baby zelfs bijna verslavend.

Babygeur als antidepressivum?

Moeder natuur regelt het allemaal zo om de band tussen mama en kind te versterken. Wist je dat 90 % van de vrouwen in staat zou zijn om hun pasgeborene op geur te identificeren na slechts 10 minuten met hun baby te hebben doorgebracht?

Wetenschappers hebben ook ontdekt dat babygeur ooit misschien als antidepressivum zou kunnen worden gebruikt. Het Zweedse Karolinska Institutet onder leiding van neuroloog Johan Lundström in Stockholm doet daar onderzoek naar.

Bron: Ouders van nu, Huffington Post