Open brief aan de regeringsonderhandelaars: denk je ook eens aan onze kinderen bij het onderwijsdossier?

Het idee bij de onderhandelingen is duidelijk: er moet ingezet worden op kennis van het Nederlands. En dat willen ze doen door kinderen al op heel jonge leeftijd verplicht naar school te laten gaan en ouders te stimuleren om de taal te leren. 

Op zich begrijpelijk. Door ervoor te zorgen dat een kind al op jonge leeftijd de taal machtig is, geef je dat kind meer kansen. Daar kunnen we alleen maar voorstander van zijn. Alleen stellen we ons vragen of dit de juiste aanpak is. 

Zou het niet zinvoller zijn om in te zetten op efficiënter onderwijs, door bijvoorbeeld te zorgen voor kleinere klassen? Hoe vaak zien we niet dat instappertjes van 2,5 – 3 jaar met meer dan dertig in een klasje gepropt zitten? Hoeveel kansen krijgen zij dan om te werken aan hun taalvaardigheid? (Spoiler: weinig. Uit een onderzoek uit 2019 aan de Universiteit van Gent blijkt dat er anderstalige kindjes zijn die dagelijks de volle 10 seconden (!) Nederlands kunnen praten in hun drukke klas.)  

Zou het niet zinvoller zijn om ervoor te zorgen dat (kleuter)juffen en -meesters zich kunnen focussen op wat echt belangrijk is, namelijk hun onderwijsopdracht? Het is schokkend om te horen hoeveel peuterklassen er zijn waarbij een juf, slechts enkele uren per week ondersteund door een zorgjuf, in haar eentje voor soms wel 40 peuters moet zorgen. Met alle respect, maar veel meer dan enkele toiletbezoekjes in goede banen leiden kan je dan niet doen als juf. Laat staan dat je anderstalige kleutertjes kan ondersteunen bij het aanleren van een taal. 

Zou het niet zinvoller zijn om in te zetten op het wegwerken van het lerarentekort? Het is niet bij te houden hoeveel klassen de voorbije jaren urenlang studie hadden omdat er simpelweg geen leerkracht was voor bepaalde vakken. Schrijnend voor een land dat pretendeert aan de top te staan op het vlak van onderwijs. 

Zou het niet zinvoller zijn om ervoor te zorgen dat het beroep van leerkracht opnieuw aantrekkelijk wordt? Dat kan bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat de klassen kleiner zijn, dat leerkrachten zich kunnen focussen op hun onderwijstaak of dat ze niet hoeven te puzzelen met uren op verschillende scholen om aan een voltijdse job te komen. Verrassend genoeg doe je dat niet door te knippen in verlofstelsels. Natuurlijk kan een premie voor zij-instromers helpen; maar als er niet gesleuteld wordt aan de jobinvulling, dan gaat die premie aan het doel voorbij. 

Zou het niet zinvoller zijn om initiatieven op poten te zetten die ervoor zorgen dat (kwetsbare) kinderen en jongeren gezonde voeding voorgeschoteld krijgen? 

Met een belerend vingertje staan wijzen naar ouders en dreigen met straf lijkt ons geen constructieve manier om het onderwijs terug op te bouwen. Investeer in de basis. 

Ouders en leerkrachten zullen u dankbaar zijn.