Is het vreselijk dat ik nooit wil dat er vriendjes komen spelen?

Wanneer mijn dochters met andere kinderen willen spelen, dan vraag ik aan die mama of ze mee naar het park willen gaan met ons. Dan kunnen de kinderen spelen, en kunnen wij een babbeltje doen. (Ik ben wel introvert, maar ik vind het niet erg om te babbelen met een andere mama. Misschien is “op mezelf” een betere omschrijving).

Is dat raar? Mijn kinderen gaan weleens naar hun vriendinnetjes thuis, maar zij zijn dus nog nooit bij ons thuis gekomen. We spreken altijd af om ergens naartoe te gaan. Ik heb schrik dat ik onbedoeld een foute boodschap overbreng en dat andere mama’s denken dat ik iets heb tegen play dates. Dat is niet het geval, ik heb er gewoon moeite mee als het in ons eigen huis is.  

Het heeft er zeker ook mee te maken dat onze kat een paar keer op het traptapijt heeft geplast – je kan dat soms ruiken, want ook al heb ik dat tapijt al verschillende keren gereinigd, ze blijft telkens op dezelfde plek plassen. En dan is er nog de kattenbak die niet echt op een ideale plaats staat (maar gezien de indeling van ons huis, is er momenteel geen betere plek). Die staat in de badkamer beneden, en dat is ook waar bezoekers naar het toilet moeten. Ik ben me daar heel bewust van, en vraag me dan af wat ze wel niet zullen denken van ons. 

Wat ook een rol speelt, is dat ik het moeilijk vind om een goede balans te vinden tussen de kinderen maar laten doen en er de hele tijd rond zweven. Als er vriendinnetjes bij ons thuis zijn, dan is het om de vijf minuten wel iets. “Mogen we iets eten?” “Kan je de play-doh uithalen?” “Mogen we kleuren?” “Wil je onze nagels lakken?”  En dan loop ik daartussen om hen de hele tijd aan te manen voorzichtig te zijn. “Ga alsjeblieft niet naar boven in dat stapelbed.” “Geen radslag doen voor de tv!” “Nee, je kan niet alleen op straat gaan spelen.” 

Ik weet dat ik meer geduld zou moeten hebben, maar ik vind het zo vermoeiend allemaal. Het is een echte strijd in mezelf. Ik probeer om meer geduld te hebben, echt. Maar dat lukt gewoon beter als we niet allemaal bij ons thuis zitten, en als er andere ouders bij zijn. 

Is dat erg van mij? 

Bron: Reddit