meisje in de zomer van de jaren '90

Waarom de zomers in de ’90’s beter waren (en hoe je ze terugbrengt)

18/08/2025
Mamabaas
Door Mamabaas

Weet je nog, de zomers van de jaren ’90? Buiten spelen tot het donker werd, water drinken uit de tuinslang en eindeloos rondhangen zonder planning of schermen. Simpel, maar magisch. En het goede nieuws? Die zomermagie kunnen we onze kinderen ook nog meegeven — met een beetje minder moeten en een beetje meer gewoon zijn.

We weten het. Alle ouders houden ervan om te mijmeren over vroeger, toen alles zogezegd beter was. Wij dus ook. Maar eerlijk? De zomers van de jaren ’90 waren ook gewoon de beste. Punt. Als kinderen van de jaren ’90 speelden we buiten tot de straatverlichting aanging. De meesten van ons hadden geen gsm, laat staan een smartphone. Dus deden we rare dingen zoals playbackwedstrijden organiseren in de tuin of proberen om gefrituurd ijs te maken op het vuur (spoiler: het eindigde in een plas gesmolten roomijs).

Waarom waren die zomers zo magisch? 

Heel simpel: omdat het zomer was. En omdat wij kinderen waren. Er zit iets puur magisch in zomers als je nog kind bent, zeker als het van die zalig luie zomers zijn. We fietsten overal naartoe. Dwaalden door de buurt tot we iemand tegenkwamen van onze leeftijd die ook zin had om iets te doen (of gewoon wat te hangen, als we al wat ouder waren).

Als we geluk hadden, werden we afgezet aan het shoppingcenter met wat zakgeld en de belofte dat mama of papa ons pas over een paar uur weer kwam ophalen. Op vrijdagavond hingen we rond bij het speelplein, in het zwembad of bij het skatepark. We werden vuil, aten veel te veel suiker, en verveelden ons af en toe te pletter. Zalig toch?

Kunnen onze kinderen dat ook meemaken? Jazeker!

Want laat ons eerlijk zijn: wij zuchten tegenwoordig nostalgisch bij het horen van The Goo Goo Dolls of bij het zien van een oude foto van onze Game Boy, maar diep vanbinnen willen we vooral dat onze kinderen óók die zomermagie ervaren.

Goed nieuws: dat kan dus. Met een paar simpele ingrepen haal je de sfeer van de jaren ’90 gewoon terug naar je eigen achtertuin.

Zo maak je van deze zomer een échte jaren ’90 zomer:

  • Koop ijsjes. Véél ijsjes. Liefst die goedkope in plastic omhulsel, in dozen van 100 stuks.
  • Zet de sproeier aan, smeer je kinderen goed in met zonnecrème en stuur ze de tuin in. Laat ze maar lekker nat en vuil worden.
  • Kijk samen naar je favoriete kinderfilms van toen: The Sandlot, My Girl, Matilda, Beethoven …
  • Organiseer een sleepover. Extra punten als je alle dekens en lakens uit de kast haalt voor een zelfgemaakt fort in de woonkamer.
  • Plan een ‘ja-dag’. Gewoon, een dag waarop je (bijna) overal ‘ja’ op zegt.
  • En dan een schermvrije dag. Geen planning, geen schermen. Laat verveling zijn werk doen, vaak ontstaat daar het leukste spel.
  • Geef je kinderen een wegwerpcamera of een goedkope Polaroid. Laat ze de zomer vastleggen en maak er op het einde een collage van.
  • Laat ze rondfietsen in de buurt, net zolang tot ze iemand vinden om mee te spelen.
  • Trek naar het openbare zwembad. En vergeet dat bad ’s avonds maar eens, een chloorduik telt ook.
  • Maak vriendjes met de ijskar. Just saying.
  • Laat ze water drinken uit de tuinslang. Niks lekkerder na uren buitenspelen.
  • Laat ze spelen in het zand, en geniet van die zwarte voetjes.
  • Organiseer een buurtfeest. Met muziek, barbecue, en een springkasteel als je echt wil uitpakken.
  • Zet de airco uit voor één dag. Moeder Natuur en je portemonnee zullen je dankbaar zijn.
  • Eet ontbijtgranen als avondeten. Want waarom ook niet?
  • Speel waarheid, durven, doen in het donker of ga vleermuizen zoeken als het donker wordt.
  • Kijk naar cartoons. Mét reclame. (Zalig frustrerend én nostalgisch.)
  • Neem een boek en een picknickdeken, en ga in het gras liggen lezen.
  • Pluk wilde bloemen onderweg.
  • Omarm het ‘luie ouderschap’. Even minder schema’s, minder schermen, minder moeten en meer ‘zijn’.

De zomers van de jaren ’90 waren magisch. Niet omdat alles toen beter was, maar omdat we kinderen waren, en alles nog groots, nieuw en eindeloos leek. En die magie kunnen we onze kinderen ook geven, als we het even durven loslaten. Loslaten wat moet, wat hoort, wat gepland is.

Laat de zomer gewoon… zomer zijn. En wie weet, zuchten onze kinderen later ook wel eens dromerig bij het horen van een oude zomerhit, met de woorden: ‘Weet je nog, die zomers van vroeger? Dat waren pas tijden!’