Uit onderzoek blijkt: slechts 6% van de ouders heeft regelmatig quality time als koppel

Connectie

Tijd maken voor elkaar als je ook kinderen hebt, het blijkt geen sinecure. Slechts 6% van de respondenten geeft aan regelmatig (minstens 1x per week) quality time te hebben met de partner. Opvallend: bij meer dan 60% van de respondenten komt dat er zelden (45%) tot nooit (16%) van. Bij de overige 33% is er af en toe tijd voor. 

Niet verwonderlijk dus dat bijna de helft van de ouders zich niet altijd verbonden voelt met de partner: 34% geeft aan de partner soms toch wel te missen, terwijl 14% zelfs het gevoel heeft eerder co-ouders te zijn dan partners. 

En dat effect is ook merkbaar in de slaapkamer: bij 34% van de ouders is er nog slecht sporadisch of op automatische piloot sprake van lichamelijke intimiteit, bij 11% is intimiteit helemaal een ver-van-mijn-bed-show geworden, letterlijk dan. Slechts 14% van de ouders maakt er bewust tijd voor, bij 42% is er weliswaar minder vuurwerk dan vroeger, maar is intimiteit wel nog aanwezig. 

Op de vraag wat er zoals gedaan wordt om de relatie als koppel te versterken, worden praten (46%), samen lachen (40%) en een date night organiseren (37%) het vaakst genoemd. 38% geeft aan dat er eerlijk gezegd geen actie wordt ondernomen. 

‘Liefde is een werkwoord en dat is ouderschap ook. Niets gaat vanzelf, je moet er samen aan werken en dat loont.’

‘Wij zijn elkaar onderweg helemaal kwijt gespeeld.’

‘Als ouderteam gaat het goed, maar ik mis vaak de ons van vroeger. Gelukkig hadden we al een heel goede basis voor de kindjes en op zich als het erop aankomt staan we steeds samen en wordt er gepraat. Maar samen wat meer quality time zou leuk zijn.’

‘We gaan er voor en blijven gaan. Met ups en downs. Maar 's avonds wanneer we samen in bed liggen en 's morgens wanneer we wakker worden vinden we elkaar. Kus, knuffel,.. praatje.’

‘Hier wordt veeeeel te weinig over gesproken. Het is vaak eenzaam. Er wordt vanalles over de kinderen besproken, maar hoe het met je (seksuele) relatie gaat wordt niet besproken. Recent komt er in de literatuur meer aandacht voor, dat is fijn.’

Wie draagt de mentale load, en wie de vuilniszak? 

Ook als het gaat over de taakverdeling in het huishouden, zien we opvallende cijfers. Laten we beginnen met het goede nieuws: meer dan de helft (52%) geeft aan een redelijk evenwicht te hebben gevonden, bij 9% lijkt het zelfs vanzelf te gaan. Daartegenover staat dan 29% aangeeft dat één van beide ouders bijna alles doet. Bij de andere 10% wordt er wel over het onderwerp gepraat, maar blijft het evenwicht in de praktijk uit. 

Kijken we naar de mentale load, dan zien we echter andere cijfers – die misschien weinig verrassend zijn. Op de vraag wie het eerst op de hoogte is van verloren turnpantoffels of een vergeten fluohesje spreken de cijfers boekdelen: bij 82% is dat de mama, bij slechts 10% van de koppels is dat evenwichtig verdeeld. 

Gelijkaardige cijfers zien we bij de vraag wie de praktische zaken regelt (afspraken met de school, doktersafspraken, voorschriften, kledij beheren, …): bij 83% van de deelnemende ouders komt dit op de schouders van de mama terecht, slechts bij 11% is dat 50/50 verdeeld. 

Als de mama van huis is, dan loopt het thuis in een minderheid (46%) van de gevallen op wieltjes. Bij 35% is er lichte paniek maar lukt het uiteindelijk wel, terwijl 15% constant vragen of updates krijgt en 8% niet durft te kijken hoe het loopt. 

Het is dan ook weinig verrassend dat bijna 90%(!) van de moeders aangeeft vaak (57%) of af en toe (32%) te zuchten dat zij overal moet aan denken. Slechts 3% heeft nooit dat gevoel, en 8% denkt dat zelden. En vrij alarmerend: meer dan 60% geeft zichzelf op een schaal van 1 tot 10 een 7 of meer op de vraag of ze zich soms overbelast voelen als ouder …

‘Zorgtaken voor kinderen en organisatie voor gezin worden snel doorgeschoven naar de vrouw. Mannen hebben een kleiner verantwoordelijkheidsgevoel en vrouwen komen veel teleurstelling tegen door de opgehangen illusie over nieuwe mannen.’

‘Niet vergeten dat je een team bent, het is geen wedstrijd in wie het meeste doet, ieder doet wat hij kan en samen winnen we de race.’

‘Waar ik het echt moeilijk mee heb is dat ik echt wel - by far - het meeste doe (en altijd heb gedaan), en dat niet gezien/erkend wordt, terwijl de kleine dingen die mijn vriend dan af en toe doet moeten bejubeld worden en er bijna een standbeeld voor moet worden ingehuldigd.’

‘De mental load is het zwaarst omdat die onzichtbaar is.’

Samen opvoeden 

Bij een kwart van de ouders blijkt opvoeding een heikel thema te zijn: 21% geeft aan soms stevig te botsen, 4% vermijdt het onderwerp wegens té explosief. Bij 48% van de ouders wordt er weleens gediscussieerd, maar komen ze er wel uit en bij 27% kan het onderwerp rustig besproken worden. 

De twee thema’s waarover het meest gediscussieerd wordt, zijn discipline en regels (bij 57% van de ouders) en huishoudelijke taken (47%). Ook geld (20%), bedtijd/structuur (16%) en schermtijd (13%) zorgen weleens voor discussies. 

Om met een positieve noot te eindigen: 68% van de ouders geeft zichzelf als “team ouders” een 7 of meer op 10, terwijl 10% zichzelf een score van 4 of minder toekent op 10. 

‘Het zou al helpen als de omgeving in plaats van te oordelen en kritiek te geven, gewoon al eens even zou helpen.’

‘Mijn tip: probeer vooral de perfect Insta-posts te negeren!’

‘Onze zoon is drie maanden oud en we moeten nog erg veel leren. Ik ben vaak bang dat het niet goed komt zoals het nu gaat. We zijn goede ouders, maar elkaar toch volledig kwijt op dit moment. Maar ik vertrouw erop dat we mekaar terugvinden.’

‘Ik vind dat we het al met al goed doen.’ 

‘Samen communiceren is key. Praat over kleine dingen met elkaar voordat het grote dingen worden. En geef elkaar eens onverwacht een liefdevol gebaar/compliment. Die kleine 'zaadjes' die je plant groeien uit naar een groter zelfvertrouwen als persoon, maar ook als ouder.’
 

Ouders komen SAMEN van Mars: het overlevingshandboek voor koppels met jonge kinderen 

De cijfers hierboven zetten het nog eens heel duidelijk in de kijker: het is niet altijd gemakkelijk om als koppel overeind te blijven in de storm van het jonge ouderschap. En precies daarom brengen Elke Vanhouche en Jeff Van Calster (bekend van Mood) het boek Ouders komen SAMEN van Mars uit. Daarvoor gingen ze in gesprek met experts én met ouders die eerlijk delen wat moeilijk gaat, maar ook wat helpt.

Want ouder worden verandert alles. Plots ben je niet meer alleen partners, maar ook samen ouders. Je wereld wordt op zijn kop gezet: gebroken nachten, volle agenda's, discussies over opvoeden en het gevoel dat je soms meer collega's bent dan geliefden.

Dit boek is er voor wie zich afvraagt: Hoe blijven we niet alleen ouders, maar ook écht partners in verbinding? Het geeft herkenning, troost en praktische handvatten om de verbinding terug te vinden - zodat je niet alleen goede ouders wordt, maar ook partners blijft.

• Herkenbare verhalen die tonen dat je niet alleen bent in je struggles
• Deskundig advies dat je meteen kan toepassen in je relatie en gezin
• Een warme gids die je helpt om elkaar terug te vinden, ook in de drukte van het ouderschap