Opvoeden met z’n tweeën, het klinkt als een simpel concept. Maar iedereen die ooit samen met een partner kinderen heeft grootgebracht, weet: het is een dagelijkse balanceeract. Jullie gaan allebei uit van je eigen opvoedingsbagage, waarden en gewoontes en die blijken vaak meer uiteen te lopen dan je vooraf dacht.
Waar de één zweert bij heldere regels, gelooft de ander heilig in vrijheid en overleg. Voeg daar nog eens meerdere kinderen aan toe, elk met hun eigen unieke persoonlijkheid, en de complexiteit neemt alleen maar toe. En dan hebben we het nog niet eens over de nieuw samengestelde gezinnen, waar je niet alleen samen opvoedt, maar ook rekening moet houden met ex-partners, plusouders en verschillende huizen, regels en verwachtingen. Hoe blijf je in hemelsnaam dan nog consequent? Hoe zorg je ervoor dat kinderen niet verdwalen tussen al die verschillende stijlen, zonder zelf ten onder te gaan aan frustratie of onzekerheid?
En toch is een verschil in opvoeding niet erg, zolang je maar open blijft communiceren, elkaar respecteert en samen duidelijke afspraken maakt. Het gaat erom dat je, ook in de dagelijkse chaos, blijft zoeken naar verbinding. Dat je samen een weg vindt, ook al loop je soms een andere route. Dat je elkaars sterktes benut en zwaktes accepteert. Dat je fouten durft toe te geven en opnieuw durft te beginnen. Dat je kinderen laat zien dat het oké is om anders te zijn, zolang je maar met liefde en respect omgaat met die verschillen.
Want uiteindelijk is opvoeden geen exacte wetenschap, maar een avontuur vol verrassingen, uitdagingen en ontdekkingen. Een reis die je samen maakt, met vallen en opstaan, met lachen en huilen, met momenten van twijfel en momenten van trots. En juist in die diversiteit schuilt de kracht van het samen opvoeden. Want door elkaars verschillen te omarmen, creëer je een rijke, veelzijdige omgeving waarin kinderen kunnen groeien tot unieke, veerkrachtige
individuen.
Zeg, SARAH, hoe ga je om met verschillende opvoedingsstijlen tussen partners?
Sarah Hertens, relatietherapeut en psycholoog: 'Verschillende opvoedingsstijlen komen in elk gezin voor. Logisch ook: elk van jullie brengt een eigen rugzak mee, gevuld met overtuigingen, ervaringen en herinneringen aan hoe het vroeger thuis ging. De ene groeide op met duidelijke regels en een beloningskaart, de andere met vrijheid, vertrouwen en een vleugje chaos. Voeg daar een kind aan toe dat net z’n pap over de vloer heeft gekieperd en het is niet zo gek dat jullie weleens botsen over hoe je daarmee omgaat.
De kunst ligt in het vinden van een gezamenlijke basis. Niet door alles hetzelfde te doen, maar door af te stemmen op wat écht belangrijk is. Een soort gezinskompas, zeg maar. Denk aan waarden als respect, veiligheid of beleefdheid. Als die richting duidelijk is, maakt het minder uit of je linksaf of rechtsaf slaat, zolang je maar dezelfde bestemming voor ogen hebt.
Het helpt om ruimte te laten voor ieders aanpak. Je hoeft geen identieke ouders te zijn. De ene is wat strikter, de ander laat weleens iets passeren met een knipoog en dat is oké. Kinderen leren daar juist uit dat mensen verschillend zijn, maar dat er wél een rode draad is in wat kan en niet kan. Het wordt pas verwarrend als de ene zegt: ‘Geen schermpjes aan tafel’, terwijl de ander
alvast Netflix opzet bij het ontbijt. En ja, dat gebeurt. Niemand is perfect. Zelfs niet met een opvoedboek in de hand. Soms is het een kwestie van compromissen sluiten. Zoals: we willen dat onze kinderen zich gedragen in het restaurant. De ene doet dat met een beloningssticker, de andere met een dreigement dat ze anders de frietjes moeten delen. Verschillende stijlen, maar hetzelfde doel. En dat is waar het om draait.
En als het echt knettert? Dan helpt het om even uit te zoomen. Niet terwijl je kind op de keukenkast klimt, wel op een rustiger moment. Want opvoeden met twee is samenwerken, bijsturen en... af en toe samen gniffelen om je kind dat een wortel ‘verdacht’ noemt en weigert
op te eten. Teamwork dus, met ruimte voor verschil én verbinding.'
Help! We zijn het niet eens – en de kinderen kijken mee...
Meningsverschillen horen erbij. Ook, en misschien zelfs vooral, als je samen kinderen opvoedt. Het is volkomen normaal dat je als ouders af en toe een andere mening hebt. En ja, soms gebeurt dat midden in de woonkamer, met een paar grote kinderoogjes die alles volgen. Hoe ga je daar het best mee om?
- Benoem het verschil zonder verwijt.
In plaats van te reageren vanuit emotie, kun je even vertragen en zeggen: ‘Ik denk dat we dit anders zien. Laten we even kijken wat er speelt.’ Zo voorkom je dat de ander zich aangevallen voelt en creëer je ruimte voor samenwerking. - Laat je kind zien dat je samen tot een oplossing komt.
Kinderen leren enorm veel door te kijken naar hoe wij als volwassenen omgaan met verschil. Toon dus, op hun niveau, dat jullie het eens zijn geraakt: ‘Papa en ik hebben er net even over gepraat, en we hebben samen besloten dat...’ Zo voelen ze zich veilig én leren ze dat conflicten bespreekbaar en oplosbaar zijn. - Durf hulp te vragen.
Blijven meningsverschillen telkens terugkomen of raken ze een gevoelige snaar? Dan is het geen zwakte om hulp in te schakelen. Een neutrale stem, zoals een coach of therapeut, kan wonderen doen in de communicatie. - Laat perfectie los.
Het is niet erg dat je kinderen af en toe een conflict zien. Wat wél belangrijk is, is dat ze ook zien hoe het opgelost wordt. Dat je sorry durft te zeggen. Dat er geluisterd wordt. Want dát zijn lessen die veel verder reiken dan het onderwerp van discussie. Ouders hoeven geen perfect team te zijn. Maar een team dat leert, luistert en samen zoekt naar oplossingen? Dat is goud waard.
Meer lezen: Ouders komen SAMEN van Mars
Het overlevingshandboek voor koppels met jonge kinderen
In Ouders komen samen van Mars vertellen Elke Vanhouche en Jeff Van Calster hoe je als koppel overeind blijft in de storm van het jonge ouderschap. Ze gingen in gesprek met experts én met ouders die eerlijk delen wat moeilijk gaat, maar ook wat helpt.
Dit boek is er voor wie zich afvraagt: Hoe blijven we niet alleen ouders, maar ook écht partners in verbinding? Het geeft herkenning, troost en praktische handvatten om de verbinding terug te vinden - zodat je niet alleen goede ouders wordt, maar ook partners blijft.
- Herkenbare verhalen die tonen dat je niet alleen bent in je struggles
- Deskundig advies dat je meteen kan toepassen in je relatie en gezin
- Een warme gids die je helpt om elkaar terug te vinden, ook in de drukte van het ouderschap
