Sinds mijn metekindje is geboren, is mijn kinderwens in alle hevigheid terug.
'Kindjes krijgen' wordt steeds concreter in mijn hoofd en onze toekomstige kleine krijgt nu al een plaatsje in mijn hart. Maar mijn vrouw en ik kunnen dan nog zo veel liefde in huis hebben en we kunnen jaren 'blijven oefenen' om kindjes te krijgen; met enkel ons twee zal het niet lukken. We hebben dus hulp nodig.
Maar ... hoe begin je daar aan?
Ik heb vooral veel gelezen op fora om mij zo goed mogelijk te informeren. In België heb je als holebi-koppel vandaag nog 2 mogelijke opties. Of je kiest voor een anonieme donor of je kiest voor een gekende donor die je wilt helpen je kinderwens te realiseren.
Er zijn vandaag nog steeds pro's en contra's wat anoniem of gekend donorschap betreft. We hebben er hier thuis met zijn tweetjes ook al regelmatig over gedebatteerd.
Toch denken we voor anonieme donorschap te kiezen want hoe vreemd het ook klinkt, voor ons is het 'maar' een zaadcel. Het ietsje dat we missen om ons kindje tot leven te wekken. En verder willen wij niet weten van wie 'het' komt.
Eén stap(je) dichterbij
We maken onze kinderwens een stukje concreter en maken een afspraak met het fertiliteitscentrum om toch meer achtergrondinformatie te krijgen over donorschap. Binnen een maandje hebben we dus een 1e afspraak met de gynaecologe. Ik heb nu al zenuwen...