3 praktische problemen als je meer dan 1 kind hebt

Praktische problemen

1. Gezellig samen slapen. Ik geloof er niet meer in! Ik heb elke avond stress. Kind 1 hoest de buurt bijeen want hij zit met een kanjer van een valling. Kind 2 kan al praten en is een echte excuustruus: 'Mamaaaa...' en mama kan naar boven hollen voor ze kind 1 wekt. 'Mama het knoopje van mijn kleed is los en zo kan ik niet slapen hoor' 'En nu prikt mijn keeltje mama.' Aaargh. Zo halen ze elkaar voortdurend uit hun diepste slaap. 
2. Jaloezie. Het blijft een vies beest. Meestal willen ze allebei net hetzelfde vorkje, boterhammetje, rammelaartje... Ik voel me zo vaak de scheidsrechter van een wedstrijd waarvan ik op voorhand weet dat heel het spel zal eindigen in tranen. Het is al gebeurd dat ik het vork recht de vaat in gooi, de boterham snel zelf opeet en de rammelaar... Aaaaa, weg ermee!
3. Piek- of stressmomenten. Eten en drinken, omkleden of het hele 'naar bed' gebeuren. Ik voel me altijd zo fier als het mij een beetje lukt om te multitasken. Als kind 1 de lepel neemt en kind 2 een beetje zelfstandig eet. Die zelfgenoegzaamheid duurt even, tot kind 1 een heel hand in zijn eten steekt en kind 2 de armen kruist en weigert zelf nog door te doen. En wat als je dat allemaal alleen met 3 of meer kinderen moet bolwerken? Not for me!

Ik denk dat je wat vlotter door de dag gaat als je meerdere kindjes hebt. Je doet meer op korte tijd. Je past je aan. Dus lief, nog een broertje of zusje bij?